Радыёпрымач сеткавай лямпавы '' Хваля ''.
Радыёпрыёмнікі сеткавыя лямпавыя.айчынныяРадыёпрымач сеткавай лямпавы "Хваля" з 1957-га выпускаў Іжэўскі радыёзавод. Сеткавай двухдыяпазонны прыёмнік 4-га класа '' Хваля '' быў выпушчаны ў канцы 1957 года ў колькасці 50 асобнікаў, на яшчэ цалкам не пабудаваным радыёзаводзе. З 1958 года прыёмнік запушчаны ў вытворчасць у двух варыянтах афармлення: у футарале з дрэва і пластмасы, пазней дадаўся варыянт з сілуміну. У драўляным футарале была выпушчаная невялікая партыя прымачоў, а з сілуміну некалькі вялікая партыя. Найбольш масавы варыянт афармлення выпушчаны ў пластмасе. '' Хваля '' замяняе сабой трёхламповый ДВ, СВ супергетеродин з харчаваннем ад сеткі пераменнага току. Адчувальнасць мадэлі з вонкавай антэнай 400 мкв. Выбіральнасць па суседнім канале 18 дб. Намінальная выходная магутнасць 0,5 Вт. Дыяпазон прайграваных частот 120 ... 4000 Гц. Спажываная магутнасць 30 Вт. Габарыты і маса прыймальніка футарале з дрэва 320х245х170 мм, маса 5,1 кг. У футарале з пластмасы 270х215х145 мм, маса 4,2 кг. Кошт прымача ў пластмасавым футарале 28 рублёў 75 капеек, футарале з дрэва 32 рублі 88 капеек (1961). У красавіку 1958 года на Сусветнай выставе ў Бруселі прыёмнік '' Хваля '' ў пластмасавым выкананні быў удастоены дыплома '' Гран-пры '' і залатога медаля. Галоўны канструктар прымача, інжынер А.С.Балакшин. Ць трэцім квартале 1958 года радыёпрымач падвергнуўся мадэрнізацыі. Была перапрацаваная яго канструкцыя і электрычная схема, у прыватнасці шасі прыняло стандартны выгляд, гэтак жа быў зрушаны да цэнтра футарала гучнагаварыцель, дыёды ў выпрамніка замененыя кенатрон, зьменены малюнак шкалы і дэкаратыўнай тканіны, скарэкціравана схема ў наміналах і тыпах ужытыя радыёдэталяў. На аснове мадэрнізаванага прымача з восені 1958 года заводам пачаты выпуск радыёлы, з найменнем '' Хваля ''. У сходах у калекцыянераў можна часам сустрэць трёхламповый радыёпрымач '' Хваля '' 1-га варыянту выканання выпушчаны пасля 1958 года або нават у 1960 годзе, адказ просты - заводам і сумежных прадпрыемстваў быў створаны прыстойны запас шасі і камплектуючых для першага варыянту радыёпрымача, вось і даводзілася нейкі час выпускаць абодва варыянты.
