Ўстаноўка '' УГБ '' і прыстаўка '' ГБ-8 ''.
Магнітафоны і магнітолы лямпавыя.Ўстаноўка "УГБ" і "ГБ-8" выпускалася з пачатку 1941 г. на Варонежскім радыёзаводзе і на Каломенскім грамофонном заводзе адпаведна. У 1931 году інжынерыю Б.П. Скварцоў стварыў новы па тым часе гуказапісвальны апарат "Гаворачая папера". Гук з мікрафона пасля ўзмацнення падаваўся на электрамагніт, вагалася пяро з чорнымі чарніламі, пад які працягваў папяровая стужка. Пасля гэтага стужку прапускалі праз фотаэлемент накіроўваючы на паперу святло ад магутнай лямпы. Запісаныя ваганні выклікалі змены напругі на выхадзе фотаэлемента, ўзмацняліся і падаваліся на гучнагаварыцель, які прайграваў запісанае. Фанаграмы было лёгка капіяваць паліграфічным спосабам у любой друкарні і без найменшай страты якасці іх гучання. Першыя вопытныя апараты ўстаноўкі "УГБ" былі выпушчаныя яшчэ ў 1941 годзе, аднак серыя ў 500 установак была выпушчаная толькі ў канцы 1944 года. Ўстаноўка "УГБ" ўяўляла сабой камбінацыю радыёпрымача "6Н-1" з магутным двухтактным канцавым каскадам узмацняльніка нізкай частаты і вынасных громкоговорнителем і самой ўстаноўкі "ГБ". Прыстаўка "ГБ-8" была выпушчана да ліпеня 1941 года Каломенскім грамафон заводам у колькасці каля 500 асобнікаў. Яе можна было выкарыстоўваць з любым радиоприёмнком. На гэтым выпуск "ГБ-8" у Каломне завяршыўся, а ў Варонежы паўтаруся быў выпуск яшчэ ў канцы 1944 года. З 1945 г. заводы ўстаноўкі ўжо не выпускалі, так як ва ўсім свеце развіццё атрымала магнітная запіс. Ісці супраць было бессэнсоўна, хоць ідэалагічна апарат "Гаворачая папера" валодаў перавагай, у адрозненне ад магнітафонаў, яго ўладальніку даводзілася б слухаць тое што прадавалі ў крамах, бытавая версія апарата "Гаворачая папера" працавала толькі на прайграванне, а так як тэхналогія апарата была айчыннай , можна было б не баяцца пранікнення заходняй ідэалогіі, з прывезенымі з-за мяжы запісамі. Цяпер захаваліся апараты "Гаворачая папера" і запісы да іх можна ўбачыць у некалькіх музеях, напрыклад у ПМ гор. Масквы.
