Σωλήνας δικτύου Radiola "Συναυλία".
Ραδιόφωνα σωλήνων δικτύουΟικιακόςΗ λυχνία δικτύου Radiola "Concert" το φθινόπωρο του 1955 αναπτύχθηκε από την Riga State Electrotechnical Plant VEF. Μέχρι το 1956, το εργοστάσιο VEF είχε αναπτύξει έναν αριθμό δεκτών και ραδιοφώνων με βάση τα δάχτυλα των διαφόρων σχεδίων και παραμέτρων. Μερικά από τα μπλοκ και το πλαίσιο αυτών των οχημάτων ήταν ενοποιημένα. Οι συσκευές είχαν ένα διακόπτη rocker, μια περιστροφική μαγνητική κεραία και ένα δίπολο, εάν υπήρχε εύρος VHF. Οι συσκευές κλάσης III έχουν δύο ηχεία, οι κλάσεις ΙΙ και οι υψηλότερες συσκευές έχουν τέσσερις. Τα ονόματα των δεκτών και των ραδιοφώνων αντιπροσωπεύονταν από πολύτιμους λίθους: Almaz, Amethyst, Aquamarine, Crystal, Ruby, Sapphire, Topaz, Amber. Υπήρχε μια σειρά ποταμών: Amur, Angara, Terek, Dvina και μια μουσική σειρά: Συναυλία, Melody, Symphony και άλλοι. Μερικά από τα δείγματα μεταφέρθηκαν για παραγωγή σε άλλα εργοστάσια στην ΕΣΣΔ, μερικά έγιναν μόνο με πειραματική παρτίδα. Στην εργοστασιακή εφημερίδα Vefietis (VEFovets) στο τέλος του 1955, αναφέρθηκε ότι το έργο του Υπουργείου Ραδιομηχανικής Βιομηχανίας της ΕΣΣΔ σχετικά με την ανάπτυξη 15 μοντέλων ραδιοεξοπλισμού και την κατασκευή των πρωτοτύπων τους από τους σχεδιαστές και την παραγωγή Οι εργαζόμενοι του VEF ολοκληρώθηκαν με επιτυχία. Οι περισσότερες από τις ανεπτυγμένες συσκευές παρουσιάστηκαν στην Παγκόσμια Έκθεση του 1958 στις Βρυξέλλες και έλαβαν βραβεία. Πολλές εξελίξεις παρουσιάστηκαν τον επόμενο χρόνο σε μια έκθεση στη Νέα Υόρκη (1959). Η "Συναυλία" πρώτης τάξεως ραδιόλα ήταν ένα πρωτότυπο που δημιουργήθηκε σε λίγα μόνο αντίγραφα. Το 1957, το εργοστάσιο παρήγαγε μια περιορισμένη σειρά ραδιοφώνων "Συναυλιών", ενώ ο εξωτερικός του σχεδιασμός δεν άλλαξε. Το ηλεκτρικό κύκλωμα του ραδιοφώνου, ο σχεδιασμός και οι τεχνικές παράμετροι του είναι παρόμοια με το ραδιόφωνο "Lux". Πόσα ραδιόφωνα παρήχθησαν δεν έχει καθοριστεί.
