Λάμπα δικτύου Radiola "Rubin".
Ραδιόφωνα σωλήνων δικτύουΟικιακόςΗ λυχνία δικτύου Radiola "Rubin" το 1958 αναπτύχθηκε από την Riga State Electrotechnical Plant VEF. Μέχρι το 1956, το εργοστάσιο VEF είχε αναπτύξει έναν αριθμό δεκτών και ραδιοφώνων που βασίζονται σε δακτυλίους διαφόρων σχεδίων. Ορισμένες από τις μονάδες και το πλαίσιο των οχημάτων είναι ενοποιημένες. Όλες οι συσκευές είχαν διακόπτη, περιστροφική εσωτερική μαγνητική κεραία και εσωτερικό δίπολο VHF. Οι δέκτες και τα ραδιόφωνα της κατηγορίας III είχαν 2 ηχεία, κατηγορία II και υψηλότερα κατά 4. Τα ονόματα αντιπροσωπεύονταν από πολύτιμους λίθους: Almaz, Amethyst, Aquamarine, Crystal, Rubin, Sapphire, Topaz, Amber. Υπήρχε μια σειρά ποταμών: Amur, Angara, Terek, Dvina και μια μουσική σειρά: Συναυλία, Melody, Symphony. Υπήρχαν και άλλα ονόματα. Μερικά από τα δείγματα μεταφέρθηκαν για παραγωγή σε άλλα εργοστάσια στην ΕΣΣΔ, μερικά κατασκευάστηκαν από μια πειραματική παρτίδα. Στην εφημερίδα Vefietis (VEFovets) στα τέλη του 1955 αναφέρθηκε ότι είχε εκπληρωθεί η ανάθεση του Υπουργείου Ραδιομηχανικής Βιομηχανίας της ΕΣΣΔ σχετικά με την ανάπτυξη 15 νέων μοντέλων και την κατασκευή των πρωτοτύπων τους από τους σχεδιαστές της VEF. Οι περισσότερες συσκευές που αναπτύχθηκαν παρουσιάστηκαν στην Παγκόσμια Έκθεση του 1958 στις Βρυξέλλες και έλαβαν βραβεία. Πολλές εξελίξεις παρουσιάστηκαν στην έκθεση του 1959 στη Νέα Υόρκη. Από το 1956, συνεχίστηκε η ανάπτυξη δώδεκα πιο πολλά υποσχόμενων δεκτών και ραδιοφωνικών πομπών, συμπεριλαμβανομένου του ραδιοφώνου "Rubin". Το κορυφαίο ραδιόφωνο "Rubin" ήταν ένα πρωτότυπο μοντέλο έκθεσης και κατασκευάστηκε σε μια μικρή σειρά.
