Ασπρόμαυρος τηλεοπτικός δέκτης Almaz-101.
Ασπρόμαυρες τηλεοράσειςΟικιακόςΟ ασπρόμαυρος τηλεοπτικός δέκτης Almaz-101 παράγεται από το Moscow Television Plant από το 1959. Η τηλεόραση Almaz-101 έχει γίνει συμβίωση των προηγούμενων μοντέλων: Almaz, Rubin-102 και Yantar-A. Το ηλεκτρικό κύκλωμα της τηλεόρασης είναι παρόμοιο με τις τηλεοράσεις "Almaz" και "Rubin-102". Ένα kinescope όπως στις τηλεοράσεις Almaz και Yantar τύπου 53LK2B. Το σύστημα ηχείων αποτελείται από 2 μεγάφωνα τύπου 4GD-1 που βρίσκονται στα πλαϊνά τοιχώματα και δύο 1GD-9 που βρίσκονται μπροστά. Στο τέλος του 1959, η τηλεόραση αναβαθμίστηκε στο μοντέλο Almaz-102 (αναπτύχθηκε από τον V.M. Khakharev). Ολόκληρη η δομή της συσκευής, εκτός από τον εξωτερικό σχεδιασμό, έχει επανασχεδιαστεί πλήρως. Στο μοντέλο Almaz-102, χρησιμοποιήθηκε ένας ειδικά σχεδιασμένος μη σειριακός σωλήνας εικόνας τύπου 63LK2B, ειδικά κατασκευασμένος κατά παραγγελία του εργοστασίου. Με αυτό το kinescope, μόνο μερικές εκατοντάδες συσκευές παρήχθησαν στα υπόλοιπα, (και 1765 αντίγραφα των μοντέλων Almaz-102 παρήχθησαν) χρησιμοποιήθηκε το kinescope 53LK2B. Η τηλεόραση συναρμολογείται σε 19 ραδιοσωλήνες. Το σύστημα ηχείων αποτελείται από δύο ηχεία 5GD-14 και δύο 1GD-9R. Η τηλεόραση, όπως και τα προηγούμενα, λειτουργεί σε 12 τηλεοπτικά κανάλια και λαμβάνει ραδιοφωνικούς σταθμούς VHF-FM. Η ευαισθησία της τηλεόρασης των 50 μV επέτρεψε τη λήψη τηλεοπτικών στούντιο σε απόσταση έως και 100 χιλιομέτρων. Η κατανάλωση ενέργειας από το δίκτυο είναι 150 W κατά τη λήψη τηλεόρασης και 60 W κατά τη λήψη ραδιοφωνικών σταθμών VHF FM. Το 1960, η τηλεόραση, σχεδόν επαναλαμβανόμενη της προηγούμενης, εκσυγχρονίστηκε σε Almaz-103. Αλλά λόγω της υψηλής τιμής (470 ρούβλια το 1961), της έλλειψης εξαρτημάτων για επισκευή, οι τηλεοράσεις δεν έλαβαν μαζική διανομή. Οι τηλεοράσεις Almaz (1956) και Almaz-101 παρήχθησαν περίπου επτά χιλιάδες μονάδες και Almaz-102 και 103 τηλεοπτικές συσκευές με 2 τύπους σωλήνων εικόνας - 3000 μονάδες
