Κορυφαίας κατηγορίας μαγνητόφωνο "Leningrad-003".
Φορητό μαγνητόφωνο, φορητό.ΟικιακόςΗ κορυφαία συσκευή εγγραφής ραδιοφωνικών ταινιών "Leningrad-003" αναπτύχθηκε και πρωτοτυπώθηκε στα μέσα του 1972. Το 1972, το All-Union Scientific Research Institute of Radio Reception and Acoustics (VNIRPA) ολοκλήρωσε την ανάπτυξη και την παραγωγή μιας μικρής παρτίδας φορητών μαγνητοφωνητών "Leningrad-003" από το εργοστάσιο του Λένινγκραντ "Radiopribor". Δεν είναι γνωστό ακριβώς πόσα, σύμφωνα με ορισμένες πηγές, περίπου δώδεκα αντίγραφα. Το μοντέλο χρησιμοποιεί το πιο προηγμένο CVL εκείνων των ετών, από το "Spring-305" μαγνητόφωνο με έναν αναθεωρημένο μηχανισμό κλειδιού για κάθετη πίεση. Ο ραδιοφωνικός δέκτης "Leningrad-002" χρησιμοποιήθηκε ως βάση του μοντέλου. Αναπτύχθηκε εδώ στο VNIIRPA το 1971, αλλά δεν κατασκευάστηκε σειριακά μέχρι το 1975. Η συσκευή εγγραφής ραδιοφώνου διαθέτει ξεχωριστή ένδειξη στάθμης εγγραφής, έναν μετρητή ταινίας που βρίσκεται στο επάνω πλαίσιο του μαγνητόφωνο. Οι υποδοχές εισόδου και εξόδου βρίσκονται στον πίσω τοίχο. Η ταχύτητα έλξης της μαγνητικής ταινίας είναι 4,76 cm / sec. Το εύρος συχνότητας λειτουργίας στο LV είναι 63 ... 10000 Hz και μέσω του ενσωματωμένου AC - 80 ... 10000 Hz. Τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά είναι παρόμοια με τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά του δέκτη. Προφανώς λόγω των διαφορών στα μαθήματα, το μαγνητόφωνο μόλις διήρκεσε για τη δεύτερη τάξη, στην πραγματικότητα η τρίτη, και ο δέκτης ήταν της υψηλότερης κατηγορίας, οι εμπειρογνώμονες του All-Union Επιμελητηρίου Εμπορίου δεν ενέκριναν το "Leningrad-003 "μαγνητόφωνο για σειριακή παραγωγή. Οι έτοιμες συσκευές μαγνητοταινίας πωλήθηκαν σε υπαλλήλους της VNIIRPA και η περαιτέρω τύχη αυτών των συσκευών μαγνητοταινίας είναι άγνωστη. Το μαγνητόφωνο "Leningrad-003" που φαίνεται στη φωτογραφία είναι η μόνη επιβεβαίωση της εξέλιξης, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Radio" No. 11 για το 1973.