Útvarpsmóttakari „VEO“.
Útvarpstæki.InnlentÚtvarpsviðtækið „VEO“ (skilyrt nafn) var þróað af Leningrad rannsóknarstofunni fyrir móttökutæki „VEO“ árið 1931. VEO útvarpsviðtækið er byggt í samræmi við 2-V-2 beina magnunarkerfið með aflgjafa frá rafkerfinu og er hannað til að starfa á bilinu 200 til 2000 metrar. Móttakanæmi með góðu útiloftneti og jarðtengingu frá 200 við langar bylgjulengdir í 550 µV við meðalbylgjulengdir. Sértækni er einnig breytileg og er á nútímastaðli á bilinu 25 til 35 dB við langar bylgjulengdir og frá 15 til 25 dB við meðalbylgjulengdir.