Netwerkbuizenradio-ontvanger "Dvina".
Buizenradio's.HuiselijkDe netwerkbuizenradio-ontvanger "Dvina" werd in 1955 ontwikkeld door de Elektrotechnische Staatsfabriek VEF in Riga. Begin 1956 had de VEF-fabriek een aantal radio-ontvangers en radio's op vingerlampen met verschillende ontwerpen en parameters ontwikkeld. Sommige blokken en chassis van deze voertuigen waren verenigd. Alle apparaten hadden een tuimelschakelaar, een draaibare interne magnetische antenne en een interne dipool, als het marifoonbereik aanwezig is. Klasse III-radio's hebben 2 luidsprekers, Klasse II en hoger - vier. De namen van de ontvangers worden weergegeven door edelstenen: diamant, amethist, aquamarijn, kristal, robijn, saffier, topaas, amber. Er was een rivierserie: Amur, Angara, Terek, Dvina en een muzikale serie: Concert, Melody, Symphony en anderen. Sommige van de monsters werden voor productie overgebracht naar andere fabrieken van de USSR (voornamelijk naar nieuwe, waar geen sterke ontwerpteams waren), sommige werden alleen gemaakt door een experimentele batch. In de krant Vefietis (VEFovets) aan het einde van 1955 werd gemeld dat de taak van het ministerie van Radio Engineering Industry van de USSR op de ontwikkeling van 15 modellen van radiotechnische apparatuur en de fabricage van hun prototypes door de ontwerpers en productiemedewerkers van de VEF is met succes afgerond. De meeste van de ontwikkelde apparaten werden gedemonstreerd op de Wereldtentoonstelling van 1958 in Brussel en werden bekroond. Veel ontwikkelingen werden het jaar daarop getoond op een tentoonstelling in New York (1959). De derde klas radio van Dvina was een prototype dat slechts in één exemplaar werd gemaakt.