Buizennetwerkradio-ontvanger "SI-235".
Buizenradio's.HuiselijkVan 1935 tot 1939 werd de netwerkbuisradio-ontvanger "SI-235" geproduceerd door de fabriek in Moskou, genoemd naar Ordzhonikidze, en van 1936 tot 1941 door de fabriek in Voronezh "Electrosignal". "SI-235" (Network Individual 2-circuit, 3-tube, model 1935) is een nieuwe gigantische goedkope netwerkontvanger voor een stadsradio-luisteraar en is samengesteld volgens het 1-V-1 regeneratorschema met parallelle voeding en is niet veel anders dan het BI-234-ontvangercircuit ... De nieuwe radio is ondergebracht in een doos met een dynamische luidspreker, met aansluitingen voor een platenspeler en verlichting van de afstemknop. Het tijdperk van ontvangers met directe versterking eindigde met de SI-235-ontvanger. "BI-234" en "SI-235" waren de eerste ontvangers waarvan de productie op de lopende band werd gezet. Met de introductie van deze massa-ontvangers begon een nieuwe fase in de radio-industrie: de ontwikkeling van stromingsmethoden voor de productie van radioapparatuur en een nieuwe, modernere technologie. Vanwege zijn eenvoud en lage kosten werd de ontvanger snel populair onder de bevolking. De ontvanger is gebouwd op 4 lampen; SO-148, SO-124, SO-122, VO-230 of VO-202 en instelbare feedback. UHF op de SO-148 lamp heeft een capacitieve verbinding met de antenne, de SO-124 lamp is een detector. ULF is gemaakt op de SO-122 pentode. De anode- en schermcircuits van de ontvangerlampen worden gevoed door een halfgolfgelijkrichter op de VO-230 kenotron. Frequentie-afstemcondensator - tweedelig, met cellulose diëlektricum. De ontvanger is ontworpen om radiostations te ontvangen die werken in het bereik DV - 714 ... 2000 meter en CB - 200 ... 545 meter. Het nominale uitgangsvermogen van de versterker is 0,6 W. Stroomverbruik via het netwerk 110, 127 of 220 V - 40 W. De afmetingen van het model zijn 340x420x215mm. De ontvanger is gemonteerd in een multiplex koffer met een gestructureerde oppervlakteafwerking voor roggehuid. Door het achterpaneel te verwijderen, wordt de netspanning uitgeschakeld. De lampen zijn gescheiden door twee afgeschermde compartimenten, in de linker zijn er LF SO-124 en SO-122 lampen, in de rechter RF SO-148. Kenotron - VO-230 bevindt zich op een transformator. De netspanning wordt geschakeld door jumpers. Het chassis heeft zowel adapterbussen (sinds 1938) als antenne- en grondbussen. De bedieningselementen bevinden zich aan de voorkant. In het midden zit de afstemknop. Het handvat linksonder is een volumeregelaar gecombineerd met een schakelaar. Rechter joystick - feedback. Daartussen bevindt zich de hendel van de bereikschakelaar `` Kor en Dl '' (SV en DV). Een verlichte verticale roterende schaal is zichtbaar in een venster van 25x30 mm. Bij de weegschaal zit een hendel om de RF-versterker aan te passen. Hier, onder de schaal, onderaan is er een embleem met de inscriptie: `` Hoofddirectie van de laagstroomindustrie ''. Een bias-luidspreker met een uitgangstransformator. De prijs van de ontvanger is 250 roebel (1935). Het metrotarief in die jaren was bijvoorbeeld 30 kopeken. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden alle ontvangers die in het bezit waren van de bevolking door de staat gedeponeerd, op sommige foto's staat informatie over deze tijd.
