Czarno-biały odbiornik telewizyjny `` Ray ''.
Telewizory czarno-białeKrajowyCzarno-biały odbiornik telewizyjny „Luch” jest produkowany przez Moskiewskie Zakłady Radiotechniczne od 1955 roku. Telewizor „Luch-1” (pierwszy model) jest jednym z ulepszeń telewizora „North”. Nowy telewizor działa na pierwszych trzech kanałach i może odbierać lokalne stacje radiowe VHF-FM, a także odtwarzać nagrania z zewnętrznej EPU. Zamontowany jest na metalowej ramie umieszczonej w drewnianej skrzynce imitującej szlachetne drewno o wymiarach 630x480x425 mm. Waga urządzenia to 38 kg. Główne pokrętła sterujące są wyświetlane na panelu przednim, które oprócz przełącznika zakresu są połączone parami. Pod przesłoną znajdują się pokrętła do częstotliwości linii, liczby klatek na sekundę, rozmiaru pionowego i skali używanej do odbioru telewizji i FM. Skala jest również wskaźnikiem programów. Podczas odbioru telewizji skala jest mniej podświetlona, a VHF-FM jest więcej. Podczas oglądania programów po ustawieniu migawka jest zamknięta. Z tyłu obudowy znajdują się pomocnicze pokrętła rozmiaru poziomego i nieliniowości gniazda pickup, anteny do długiego i krótkiego odbioru, a także wyłącznik napięcia i bezpiecznik. Tył telewizora przykryty jest tekturową ścianką z wycięciami na dostęp do gniazdek, pokręteł sterujących i bezpieczników. Znajduje się na nim blokada chroniąca przed ekspozycją na napięcie. Telewizor zasilany jest napięciem 110, 127 lub 220 V. Pobór mocy 200/100 W. Wykorzystuje 17 lamp radiowych, kineskop 31LK2B i 2 głośniki o mocy 1 W każdy. Czułość telewizora wynosi 600 ... 1000 μV. W wielu podręcznikach odbiornik telewizyjny Luch-1 jest często określany jako Luch. Od I kwartału 1957 roku zakład produkuje zmodernizowany telewizor Luch-2, różniący się jedynie wyglądem zewnętrznym, wzorowanym na modelu Ekran.
