Magnetofon z lampą sieciową `` Miniya ''.
Magnetofony i magnetofony radiowe.Magnetofon z lampą sieciową „Minija” jest produkowany przez Zakłady Radia w Kownie od 1962 roku. Minia to zmodernizowana wersja radia szeregowego Vaiva. Modele były produkowane w tym samym czasie, ale Minia była często modernizowana, a podstawowy magnetofon radiowy Vaiva z niewielkimi poprawkami w schemacie i konstrukcji był produkowany do 1967 roku. Magnetofon Miniya składa się z ośmioprzewodowego pięciopasmowego odbiornika I klasy pracującego w zakresie DV, SV, KB i VHF. Wybór zakresu odbywa się za pomocą dziewięcioprzyciskowego przełącznika, ustawienie kontrolowane jest za pomocą wskaźnika optycznego. Odbiornik wykorzystuje AGC, stopniowe i płynne sterowanie barwami oraz płynną kontrolę szerokości pasma przez IF. Radio wykorzystuje dwubiegowy magnetofon „Vilniale” (Elfa-21). Czas trwania dwuścieżkowego nagrania wynosi około godziny przy prędkości taśmy 19,05 cm / sek. Przewijanie taśmy w obie strony zajmuje około 3 minut. Używana jest taśma magnetyczna typu 2 lub CH. Nagrywanie odbywa się z odbiornika, mikrofonu (w zestawie mikrofon MD-47) i przetwornika. Poziom nagrywania jest kontrolowany przez wskaźnik optyczny. Przy prędkości 19,05 cm / s pasmo częstotliwości roboczej wynosi 80 ... 10000 Hz. Wymiary radia to 622x435x375 mm, waga 23 kg. Na drugim zdjęciu poniżej jeden z projektantów magnetofonu, Antanas Zhilius, to zdjęcie z lokalnej gazety. Trzecie zdjęcie przedstawia skan wersji instrukcji. Czwarte zdjęcie przedstawia skan standardowych instrukcji. Piąte zdjęcie to skan stron instrukcji z poprawkami Antanasa Giliusa. Magnetofon Miniya był trochę produkowany, wkrótce zakład przestawił się na produkcję magnetofonu Miniya-2, który oprócz używanego innego magnetofonu typu "Elfa-25" i nieco zmodyfikowanej konstrukcji, praktycznie nie różnił się od magnetofonu Miniya.
