Sieciowe radia lampowe „Czajka”.
Sieciowe radia lampoweKrajowySieciowe radia lampowe „Czajka” od 1953 do 1955 roku były produkowane w nowosybirskim zakładzie „Electrosignal”. Radiola "Chaika" składa się z sześciolampowego odbiornika, połączonego w obudowie z uniwersalnym EPU, w którym zastosowano silnik asynchroniczny DAG-1 ze zwalnianiem ciernym oraz przetwornik piezoelektryczny ZPU-1. Zakresy częstotliwości: DV - 150 ... 415 kHz. SV - 520..1600 kHz. KV-1 3,95–7,5 MHz. KV-2 9,7..12 MHz. Czułość 200 µV w zakresie LW, MW i 300 µV w HF. Selektywność na sąsiednim kanale 26 dB w pasmach LW i MW, 18 dB w HF. Na kanale lustrzanym 20 i 12 dB. SOI 7%. Pasmo częstotliwości audio podczas pracy EPU wynosi 100 ... 5000 Hz, odbiornik 100 ... 4000 Hz. Pobór mocy podczas pracy EPU 90, radio 75 watów. Wskaźnik strojenia służy jako wskaźnik zawartego zakresu. Wykonany jest w postaci jasnej plamki światła poruszającej się po skali przy obracaniu pokrętła sterującego. Strukturalnie jest to ruchomy wózek z 4 szczelinami na poziomie wagi. Podczas zmiany zakresów zapala się lampka zakresu roboczego. Były radia ze strzałką, na których skala była oświetlana żarówkami. Przejście od odbioru do EPU odbywa się na 5. pozycji przełącznika zakresu. Wymiary 520x340x370 mm, waga 18 kg. W 1955 r. Radio zostało zmodernizowane. W poprzednim schemacie zastosowano nową obudowę i EPU. Radia posiadały wskaźnik strojenia w postaci wiązki światła i wózka oraz strzałkę i oświetlenie skali z żarówkami. Charakterystyka nowego radia jest taka sama jak poprzedniego.
