Czarno-biały odbiornik telewizyjny KVN-49.
Telewizory czarno-białeKrajowyOdbiornik telewizyjny z czarno-białym obrazem „KVN-49” był produkowany od początku 1949 roku. Znani producenci: Aleksandrovskiy radiozavod. Zakłady radiowe w Baku. Zakład Woroneża "Electrosignal". Kijowska fabryka "Majak". Zakład w Leningradzie "Rosja". Leningrad Research Institute of Television. Moskiewska fabryka radiowa. Zakład w Nowogrodzie "Quant". Jednym z pierwszych seryjnie produkowanych telewizorów był KVN-49 opracowany w Leningradzkim Instytucie Badawczym Telewizji w 1947 roku i wydany w jego pilotażowej fabryce w 1948 roku w ilości 20 sztuk. Kombinacja „KVN” pochodzi od pierwszych liter nazwisk twórców: V.K. Kenigsona, N.M. Varshavsky'ego i I.A. Nikolaevsky'ego, a dodatek cyfrowy „49” był rokiem rozpoczęcia produkcji. Bardzo trudno jest zrozumieć litery i cyfry po „49”, ponieważ pierwsze telewizory nosiły nazwy „KVN-49” (T-1) oraz „KVN-49” i „KVN-49-1”, były też ulepszenia „KVN-49” -A ”i„ KVN-49-B ”. Najpierw rozważymy to samo TV KVN-49-1, który jest 16-lampowym odbiornikiem z bezpośrednim wzmacnianiem. Zastosowanie takiego schematu dla kanału obrazu pozwoliło uzyskać klarowność i stabilność obrazu, a także wykorzystanie odstępów między częstotliwościami nośnymi obrazu i dźwięku jako dźwięku IF, liczby lamp radiowych w odbiornik i jego koszt został zmniejszony. Telewizor KVN-49-1 przeznaczony jest do odbioru dowolnego z 3 kanałów. Obraz o wymiarach 105x140 mm jest odtwarzany na ekranie kineskopu LK-715-A, który wkrótce został zastąpiony przez 18LK1B. Dźwięk jest odtwarzany przez głośnik 1GD-1. Telewizor zasilany jest z sieci prądu przemiennego: 110, 127 lub 220 V. Pobór mocy to 220 W. Telewizor wykonany jest w wersji biurkowej o wymiarach 380x400x490 mm i wadze 29 kg. Telewizor posiada 11 pokręteł sterujących, z czego cztery główne są wyprowadzone na przednią ścianę, czyli kontrast i głośność po lewej (u dołu), po prawej włącznik sieciowy połączony z jasnością i ogniskowaniem (poniżej), pozostałe 7 gałek znajduje się po prawej stronie, na bocznej ścianie. Na tylnej ścianie znajdują się: zaciski antenowe, programator, blok przełączania sieci i bezpiecznik. Czułość telewizora dla kanałów obrazu i dźwięku wynosi 800 ... 1000 μV. Rozdzielczość obrazu 350 ... 400 linii. Po zakończeniu transmisji telewizor został automatycznie odłączony od sieci. Do 1951 roku mała seria telewizorów mogła odbierać programy w 2 standardach, 441 i 625 linii.
