Odbiornik radiowy `` US-P ''.

Odbieranie i nadawanie sprzętu radiowego.Uniwersalny odbiornik radiowy HF "US-P" jest produkowany prawdopodobnie od 1948 roku. Odbiornik przeznaczony jest do odbioru stacji radiowych działających w zakresie AM, modulacji tonów i telegrafu (CW). Stał się modernizacją odbiorników US-1 i US-1. Odbiornik został stworzony dla lotnictwa wojskowego, ale był używany jako łącznik, a nawet jako odbiornik transmisji. Jest to superheterodyna z jedną konwersją częstotliwości, ma zakres od 173 kHz do 12 MHz, podzielony na pięć podpasm. W podzakresach „I” 173 ... 350 kHz i „II” 350 ... 875 kHz nie ma podziałki, jest ona zastąpiona dokładną skalą podzieloną o 180 stopni. Zakresy 3 - 4 - 5 nakładają się 900–2150 kHz, 2150 ... 5000 kHz i 5000 ... 12000 kHz. Urządzenie posiada kaskadę UHF na lampie 6K7, przetwornik z lokalnym oscylatorem na lampach 6A7 i 6K7, dwie kaskady UHF na 2 lampach 6K7. IF = 112 kHz. Etapy są objęte opóźnionym systemem AGC. W piątym podpaśmie UHF wyłącza obwód AGC i działa z maksymalnym wzmocnieniem. Detektor i AGC są zamontowane na lampie 6X6C. ULF jest montowany na lampie 6K7, która jest ładowana do autotransformatora, z którego sygnał jest przesyłany do telefonów przez pojemność. Czułość odbiornika 10 µV w trybie AM i 4 µV w trybie CW. Selektywność na sąsiednim kanale przy odbiorze CW przekracza 90 dB, przy odbiorze AM około 60 dB. Zasilanie jest dostarczane z umformera, który z napięcia 25,5 V DC dostarcza napięcie 220 V przez obwody anodowe i 6,3 V przez ciepło, przy prądzie 0,6 A. Wymiary odbiornika to 113x331x204 mm. Waga bez umformera 5,6 kg. Napisy na pokrętłach sterujących wykonano farbą radioaktywną, której tło jest 15 ... 30 razy wyższe od naturalnego i stale świecące w ciemności pięknym zielonkawym światłem, jednak później napisy wykonano zwykłą bielą farba.