Czarno-biały odbiornik telewizyjny „Rubin-201”.
Telewizory czarno-białeKrajowyOd 1958 roku czarno-biały odbiornik telewizyjny Rubin-201 jest produkowany przez Moskiewskie Zakłady Telewizyjne. Na bazie modelu Rubin-102 powstał konsolowy model Rubin-202 o konstrukcji zbliżonej do telewizora Rubin-201. Jednak w procesie produkcyjnym, w celu poszerzenia asortymentu, zaczęto produkować podobny model w innej konstrukcji zewnętrznej i również nosił nazwę Rubin-202. Aby uniknąć nieporozumień, nazwa pierwszego modelu została zmieniona na Rubin-201. Numer 2 oznacza teraz klasę telewizora. Podstawowy telewizor Rubin-102 również należał do drugiej klasy, ale liczby 102 często myliły klasyfikację. Oba te telewizory mają konstrukcję konsoli i nie ma potrzeby kupowania stołu. Oba telewizory różnią się od modelu podstawowego oprócz wyglądu ulepszonego systemu dźwiękowego. W obu modelach zastosowano 5 głośników, dwa 2GD-3, dwa 1GD-9 i jeden VGD-1, przy czym 2GD-3 i VGD-1 znajdują się w dolnej komorze i 1GD-9 za panelem sterowania, pośrodku. Taki głośnik zapewnia mocny i wysoką jakość dźwięku, pasmo częstotliwości audio 50 ... 15000 Hz, dzięki czemu telewizory te mogą być używane do obsługi dużej liczby odbiorców. Ułatwia to sterowanie telewizorami z odległości do 7 m za pomocą pilota przewodowego. Telewizory różnią się od siebie tylko wyglądem, poza tym poza wagą są podobne do modelu podstawowego. Cena telewizorów wynosi 456 rubli 77 kopiejek, po reformie z 1961 roku. Inżynier konstruktor telewizorów „Rubin-201” i „Rubin-202” - Chachariew Weniamin Michajłowicz. Wydanie TV Rubin-201 rozpoczęło się w październiku 1958 roku i zakończyło w grudniu 1959 roku. W tym okresie wyprodukowano 5100 egzemplarzy, w tym 310 kopii pod pierwotną nazwą Rubin-202. Produkcja modelu Rubin-202 rozpoczęła się w listopadzie 1958 roku, a zakończyła w grudniu 1959 roku. Modele Rubin-202 zostały wyprodukowane w 7970 sztukach. Od 1960 roku zakład kontynuuje produkcję telewizorów Rubin-202, ale w bardzo małych ilościach, głównie na sprzedaż dla instytucji społecznych, takich jak domy kultury, kluby wiejskie i miejskie, biblioteki, domy dziecka, domy starców i osób niepełnosprawnych, itd. Chciałbym zauważyć, że po 1960 roku telewizor Rubin-202 miał dwukrotnie wyższą czułość, 50 µV, zamiast 100 µV, jak w podstawowym telewizorze Rubin-102 czy w telewizorze Rubin-201.
