Czarno-biały odbiornik telewizyjny Zorka.
Telewizory czarno-białeKrajowyOdbiornik telewizyjny czarno-białego obrazu „Zorka” produkuje Mińskie Zakłady Radiowe od 1965 roku. Zunifikowany telewizor stołowy II klasy „Zorka” zastąpił telewizor „Niemen-3”, produkowany w fabryce od 1959 roku. Telewizor Zorka (analogiczny do telewizora Lotos z Simferopol TV Plant) ma szereg istotnych zalet w stosunku do poprzedniego modelu. „Zorka” to telewizor biurkowy (UNT-47) z rurowym ekranem o przekątnej 47 cm. W nowym modelu zastosowano nowy kineskop przeciwwybuchowy 47LK-2B o kącie odchylenia wiązki 110 stopni. Obraz na ekranie jest jasny i kontrastowy. Telewizor „Zorka” wykorzystuje APCG, szereg innych automatycznych ustawień i innowacji. Na początku 1967 roku fabryka ulepszyła telewizor i rozpoczęła jego produkcję pod nazwą Zorka-1 (UNT-47-1). Wiosną 1969 roku zakład opanował produkcję telewizora Zorka-2 (ULPPT-47-1). Zalety telewizora Zorka-2 nad jego poprzednikami są oczywiste. W modelu zastosowano tranzystory. Zamiast lamp w UHF zainstalowano tranzystory GT313. W przedwzmacniaczu LF zastosowano tranzystor MP40. W module skanującym ramę zastosowano lampę tyratronową z zimną katodą. Regulacja liczby klatek na sekundę jest teraz automatyczna. Wzrosła niezawodność telewizora, zmniejszyło się zużycie energii i poprawiła się akustyczna reprodukcja dźwięku. Wiosną 1970 roku zakład przygotowuje się do wypuszczenia na rynek nowego modelu telewizora o nazwie „Zorka-3” na kineskopie typu 59LK-1B, ale wszystko ograniczało się do wypuszczenia jedynie partii eksperymentalnej a do serii wszedł telewizor „Zorka-2-1”, jednak nie różnił się on od modelu „Dawn-2”. Zakład zaczął produkować telewizor wielkoekranowy, prawie kompletny odpowiednik modelu Zorka-3, od końca 1970 roku pod nazwą Zorka-201.
