Od jesieni 1947 r. Sieciowy radiowy odbiornik rurowy „PTS-47” jest produkowany w Zakładach Związku Państwowego nr 641 w Pietropawłowsku w Kazachstanie. Odbiornik radiowy PTS-47 został opracowany w 1946 roku w biurze projektowym zakładu na polecenie Ministerstwa Łączności na podstawie odbiornika radiowego Pobeda, pierwsza partia została wyprodukowana w 1947 roku, ale główna produkcja rozpoczęła się w 1948 roku. &quot;PTS-47&quot; - Broadcast Network Receiver, 1947. Zakład nr 641 stał się jedyną fabryką w ZSRR produkującą sprzęt nadawczy, odbiornik PTS-47 był pierwszym i dlatego często ich produkcja była wstrzymywana. Ostatni odbiornik, PTS-47, zjechał z linii montażowej zakładu w lipcu 1954 roku i wyprodukowano łącznie 6275 odbiorników.

Odbiornik radiowy PTS-47 przeznaczony jest do współpracy z jednostką radiową UTS-48 produkowaną w zakładzie równolegle oraz jako samodzielny odbiornik radiowy. Oddzielny odbiornik miał pięć pokręteł sterujących, korpus i fałszywy panel z napisami, a odbiorniki wbudowane w stojak radiostacji nie miały korpusu, fałszywe panele i pokrętło regulacji tonu były wykluczone. Odbiornik jest wykonany zgodnie ze schematem superheterodynowym z jedną konwersją częstotliwości na 10 (lub 9) lampach radiowych. Posiada sześć zakresów: DV 750 ... 2000 m, SV 200 ... 550 mi 4 KV: badanie 40 ... 75 m (III) i rozszerzone 30,6 ... 32,6 m (IV), 24,8 ... 26 m (V) oraz 19,25 ... 20,3 m (VI). Czułość na wszystkich zakresach 30 μV. Selektywność na sąsiednim kanale 42 dB, na kanale lustrzanym w DV, SV 36 dB, KV 24 ... 26 dB. Moc wyjściowa wzmacniacza to 250 mW. Oprócz głównych pokręteł w osobnym odbiorniku, a to od lewej do prawej: regulacja tonu dla HF, regulacja głośności z wyłącznikiem sieciowym, pokrętło do strojenia, przełącznik zakresu i przełącznik trybu (adapter odbiorczy -mikrofon) na przednim panelu po prawej stronie gałek znajdowało się przełączane gniazdo adaptera ... Pośrodku przedniej ścianki znajduje się skala wyskalowana w metrach oraz w kilohercach i megahercach, po lewej stronie skali znajduje się wizjer optycznego wskaźnika regulacji. Z tyłu obudowy radia znajdują się gniazda do podłączenia anteny i uziemienia, głośnik sterujący (słuchawki o niskiej impedancji) oraz złącza wyjściowe dla przesyłanego sygnału. Odbiornik zasilany jest z sieci poprzez osobny niezależny zasilacz z pełnookresowym prostownikiem lampowym. Jeśli porównamy odbiornik PTS-47 z urządzeniami gospodarstwa domowego, można go przypisać modelowi pierwszej klasy. Cena odbiorcy w 1947 r. To 1300 rubli.

odbiornik „PTS-47”. Zdjęcie: Zenonas Langaitis, Kowno. Wideo włączone

Sieciowy radiowy odbiornik lampowy '' PTS-47 ''.