Głośnik abonencki „Chaika-3”.
Głośniki abonenckie.KrajowyGłośnik abonencki III klasy „Czajka-3” jednocześnie w latach 1954–1956 był produkowany przez dwie fabryki w ZSRR: moskiewskie zakłady nr 43 NKAP, MAP, Kommunar (p / box 2407) i Ryazan nr 463 NKAP, MAP (p / i 168). Obie fabryki pod marką „Chaika-3” wyprodukowały 2 obudowy głośników o różnej konstrukcji z tą samą podstawą elementu. Jedna opcja była z grillem w postaci 3 pionowych linii na przedniej stronie radia, druga - z postacią latającej mewy w oknie pod głośnikiem. Obie wersje AG „Chaika-3” moskiewskiego zakładu „Kommunar” miały to samo oznaczenie: „0,25-GD-III-3”. W wersjach Ryazan AG "Chaika-3" z kratownicą oznaczono "0.25-GD-III-2", a model z mewą oznaczono "0.25-GD-III-3". Głośniki „Chaika-3” obu fabryk miały te same wymiary 200x140x90 mm i wagę 1,4 kg. Obudowy i komponenty sprzętowe fabryki Chaika-3 AG różniły się nieznacznie. W konstrukcji AG zastosowano identyczny regulator głośności typu reostatycznego. Głośnik został zaprojektowany do odbioru programów przewodowych w zakresie częstotliwości audio 150 ... 5000 Hz, ale w obu fabrykach został wyposażony w uniwersalny transformator, umożliwiający pracę w sieci o napięciu 15 i 30 woltów. Jedyną różnicą jest to, że w produktach zakładu Kommunar napięcie sieciowe było wskazane w oznaczeniu na tylnej ścianie, aw Ryazan AG zostało wybite stemplem, gdy AG był przeznaczony do sieci 15 woltów. Od 1953 roku kolonia Zvenigorod dla niedoskonałych na bazie Chaika-2 AG produkuje Chaika-3 AG w wymiarach większych niż te opisane oznaczeniem GD 0,25-III-3. Należał do trzeciej klasy i był wyposażony w uniwersalny transformator do pracy w sieci 15 i 30 woltów. Późniejsze wydania tego modelu wprowadziły głośnik z prostokątnymi płatkami kosza.
