Lampa sieciowa Radiola "Kama".
Sieciowe radia lampoweKrajowyLampa sieciowa Radiola „Kama” od 1951 roku była produkowana przez Zakłady Radia Sarapul im. Ordzhonikidze. Nazwa „Kama” odzwierciedla Kama - główną rzekę zachodniego Uralu. Sieciowe, małogabarytowe radio na biurko czwartej klasy „Kama” zostało opracowane na bazie odbiornika „Moskwicz” (wersja I), znanego również jako „Moskwicz-V” lub „Wesna”. Radiol EPU do wiosny 1953 r. Był przeznaczony do odtwarzania tylko zwykłych płyt gramofonowych. Składały się z mechanizmu z silnikiem synchronicznym i przetwornika elektromagnetycznego. Przed odtworzeniem płyt musiałem trochę poruszyć płytą. Od września 1953 r. W radiu zainstalowano dwubiegową EPU z silnikiem asynchronicznym DAG, przetwornikiem piezoelektrycznym i regulowanym dociskiem igły na płycie. Jednocześnie zmodernizowano część elektryczną i zastosowano nową skalę, która pokrywa się ze skalą odbiornika moskiewskiego. Następujące ulepszenia radiowe powtórzyły schematy zmodernizowanych odbiorników Moskwicza. Obudowa radia została wyprodukowana w różnych kolorach, plastikowa obudowa była dostępna w różnych kolorach. Pobór mocy podczas pracy EPU wynosi 65 W, po modernizacji z 1953 r. 50 W. Wymiary radia to 390x255x285 mm. Waga 9,5 kg. Dzięki różnym zmianom w schemacie i konstrukcji radio było produkowane do 1957 roku. Łącznie wydano ~ 200 tysięcy zestawów radiowych Kama.
