Stacjonarny tranzystorowy odbiornik radiowy "Mińsk-T".
Radiole i odbiorniki p / p stacjonarne.KrajowyStacjonarny tranzystorowy odbiornik radiowy „Mińsk-T” produkuje Mińskie Zakłady Radiowe od 1959 roku. „Mińsk-T” - modele eksperymentalne w dwóch wersjach wykonania zewnętrznego. Odbiorniki pierwszej wersji wyprodukowano około 10 tys., Drugiej kilka egzemplarzy. Uważa się, że Mińsk-T jest pierwszym stacjonarnym odbiornikiem tranzystorowym w ZSRR. Odbiornik miał również nazwy Mińsk-1 i Mińsk T-60. Mińsk T-60 otrzymał najwyższą nagrodę na Wystawie Światowej w Nowym Jorku w marcu 1960 roku. Odbiornik pierwszej wersji trafił do masowej produkcji, głównie w drzewku z różnicami w schemacie i pod nazwą Mińsk. Później odbiornik Mińsk-T był również produkowany z drewna, był to ten sam Mińsk, ale z przystawką do zasilania sieciowego. Pod względem konstrukcyjnym prototypy wyprzedziły swój czas i aby umieścić je na przenośniku do masowej produkcji, potrzebne były istotne zmiany w procesie technologicznym i zasobach finansowych, na które przemysł radiowy ZSRR nie był gotowy. Odbiornik radiowy "Mińsk-T" (M-1, T-60) to superheterodyna zbudowana na 7-płaszczyznowych triodach półprzewodnikowych. Zakresy: DV - 150 ... 415 kHz i SV - 520 ... 1600 kHz. Czułość z anteną zewnętrzną w zakresie LW 100 µV, SV 70 µV, przy pracy z wewnętrzną anteną magnetyczną dla LW 1,5 mV / m; SV 0,8 mV / m. Tłumienie zakłóceń w kanałach sąsiednich i lustrzanych 26 dB w zakresie LW i 20 dB w zakresie MW. Maksymalna moc wyjściowa 0,4 W. Zakres odtwarzalnych częstotliwości dźwięku wynosi 200 ... 3500 Hz. Zasilanie jest dostarczane z 6 elementów Saturn lub z sieci prądu przemiennego, poprzez zdalny lub wbudowany zasilacz.
