Małe tranzystorowe odbiorniki radiowe „Cosmos” i „Cosmos-M” z 1963 i 1965 roku wyprodukowały zakład radiowy Sarapul nazwany na cześć V.I. Ordzhonikidze.

Od 1962 roku grupa inżynierów w Zakładzie Radia w Sarapul, kierowana przez inż. N.A. Isupov zaczął tworzyć nowe małe odbiorniki tranzystorowe. Wiele projektów odbiorników zostało wykonanych przed wypuszczeniem w październiku 1963 roku pierwszego masowo produkowanego miniaturowego odbiornika radiowego Cosmos, który mieścił się w dłoni. Ich praca została hojnie nagrodzona. Odbiorniki od razu zyskały sławę i popularność zarówno w naszym kraju, jak i później za granicą (Kuba, Grecja, Libia, Bułgaria, Jugosławia, Afganistan, Belgia, Anglia). Radia Cosmos, wraz z innymi produktami, brały udział w wystawach, na przykład na „EXPO-70” w Osace w Japonii.

Odbiornik radiowy Cosmos produkowany był w 2 wersjach. Pierwsza opcja jest przeznaczona do odbioru stacji radiowych tylko w zakresie LW, druga tylko CB. Odbiornik zasilany jest dwoma akumulatorami dyskowymi „D-0,1”. Telefon można włączyć „TM-4”. Korpus wykonany jest z kolorowego plastiku. Odbiornik mieści się w skórzanym etui chroniącym go przed uszkodzeniami. Wymiary odbiornika - 27x60x70 mm. Jego waga to 150 g. Cena z bateriami to 36 rubli 22 kopiejek. W 1965 roku obwód odbiornika radiowego został częściowo zmieniony i otrzymał nazwę Cosmos-M. Pod wszystkimi innymi względami nie ma różnic. Od jakiegoś czasu oba odbiorniki produkowane były razem w różnych wersjach wykonania zewnętrznego, z różnymi uchwytami, napisami, kolorem nadwozia, a także w wersji eksportowej pod nazwami „Kosmos”, „Yura” i „Clobus”.

na rok 1965. Zdjęcia modeli Sergey Ermakov, Moskwa i Zenonas Langaitis, Kowno, Litwa. Filmy o modelach:

Małe radia tranzystorowe „Cosmos” i „Cosmos-M”.