Magnetofon drutowy `` PM-39 ''.
Magnetofony i magnetofony radiowe.Od 1939 r. Magnetofon "PM-39" jest produkowany w Leningradzkiej Fabryce im. V.I. Kazitsky. Raczej nie produkował, ale przerabiał urządzenia firmy "C. Lorenz" zakupione w Niemczech na rodzime lampy radiowe i umieścił tabliczki z rosyjskimi napisami. W czasie, gdy Niemcy już w 1935 roku zademonstrowali wynaleziony przez siebie magnetofon do nagrywania fonogramów na taśmie magnetycznej, ZSRR kontynuował rozwój sprzętu do rejestracji dźwięku na innych nośnikach. Wiele zostało opracowanych, ale nie nadawało się do produkcji przemysłowej. Dlatego na potrzeby różnych działów (głównie wojskowych) zakupiono w Niemczech partię magnetofonów i przekazano do zakładu Kazitsky. Po przeróbce urządzenie otrzymało nazwę „PMrkt-39”, później po prostu „PM-39” (magnetofon przewodowy z 1939 r.). Magnetofon był eksponatem w Muzeum Politechnicznym w Moskwie. Nie ma nazwy i jest datowany na 1941 rok. W magnetofonie zastosowano cienki stalowy drut na szpuli, która zawierała go około 4 ... 4,5 kilometra. Szybkość przeciągania drutu przez specjalne, oddzielne głowice jest zmienna i była regulowana w zakresie od 10 do 60 cm / sek. Zakres częstotliwości roboczej dźwięku wynosi 300 ... 7000 Hz przy maksymalnej prędkości. Czas nagrywania lub sondowania jednej rolki do 24 godzin.
