Kombinacja radiowa.

Aparat kombinowany.Kombajn radiowy - tak nazywa się instalacja produkowana od jesieni 1955 roku przez Kijowskie Zakłady Radiowe. W "Radiocombine" w jednym pudełku o wymiarach 940x490x430 mm, obszytym drogimi gatunkami drewna, montowany jest radioodbiornik, telewizor, magnetofon, wzmacniacz basowy oraz instalacja do odtwarzania płyt gramofonowych. Radiostacja klasy 2 to superheterodyna obejmująca wszystkie fale, z dwoma częściowo rozciągniętymi pasmami HF od 24,8 do 33,9 mi od 32,6 do 76,0 m, zakresami fal średnich i długich. Telewizor typu „KVN-49-M” z kineskopem typu 23LK1B, na ekranie którego uzyskuje się obraz o wymiarach 180x135 mm. Magnetofon „Dniepr-5” lub „Dnepr-3” umożliwia bezpośrednie nagrywanie mowy i muzyki z mikrofonu typu SDM znajdującego się w zestawie, odbiornika radiowego, a także ponowne nagrywanie płyt gramofonowych. Gramofon ma silnik asynchroniczny z fabryki Elfa i przetwornik elektromagnetyczny. Odtwarzacz umożliwia odtworzenie płyty z płyt gramofonowych i ponowne nagranie ich za pomocą magnetofonu. Ostatnie egzemplarze „kombajnu radiowego” posiadają mechanizm do odtwarzania płyt zwykłych i LP. Wzmacniacz basowy z wyjściem przeciwsobnym na lampach 6PZS jest wspólny dla odbiornika radiowego, magnetofonu i telewizora. Moc wyjściowa wzmacniacza to 5 W, ładowany jest na głośnik 2GD-5. Moc pobierana z sieci przez całą instalację nie przekracza 300 W. Kombajn wyposażony jest we wskaźnik optyczny, który służy zarówno do regulacji poziomu nagrywania i odtwarzania, jak i do strojenia odbiornika nadawczego. Jednostki instalacji zamontowane są w postaci dwóch niezależnych bloków na osobnych metalowych obudowach, na jednej znajduje się telewizor z niezależnym zasilaczem, a na drugiej część HF odbiornika radiowego o częstotliwości naddźwiękowej oscylator do magnetofonu, zasilacz i wspólny wzmacniacz LF. Bloki łączy się za pomocą złączy wtykowych, które zapewniają łatwość montażu i naprawy, niezawodność połączeń. Sterowanie jednostkami „kombajnu radiowego” jest skoncentrowane na przedniej stronie skrzyni i odbywa się za pomocą dwóch podwójnych i pięciu pojedynczych uchwytów. Mechanizm napędu taśmowego jest sterowany niezależnie przełącznikiem umieszczonym na górnym panelu. Po prawej stronie skrzynki znajduje się właz, pod którego pokrywą skupione są wszystkie pomocnicze uchwyty telewizora.