Czarno-biały odbiornik telewizyjny Almaz.
Telewizory czarno-białeKrajowyOd 1956 r. Odbiornik telewizyjny czarno-biały „Almaz” jest produkowany eksperymentalnie przez moskiewską TVZ. Telewizor został pokazany na Wystawie Światowej w Brukseli w kwietniu 1958 roku. Pod koniec 1957 roku telewizor został zmodernizowany. Wygląd został zmieniony i dokonano zmian w projekcie i schemacie. W telewizorze z 1956 roku częściowo wykorzystano obwody i rozwiązania konstrukcyjne serialu Rubin oraz najnowsze osiągnięcia światowej technologii telewizyjnej tamtych lat. Telewizor odbierał programy na każdym z 12 kanałów telewizyjnych, a także w stacji radiowej FM. Urządzenie posiada gniazda do odbioru i magnetofon do nagrywania. Model wykorzystuje 20 lamp radiowych, 9 diod i kineskop 53LK2B. Czułość telewizora wynosi 50 μV. Taka czułość w połączeniu z AGC i stabilną synchronizacją pozwoliła na dobry odbiór programów telewizyjnych na antenie zewnętrznej w promieniu do 100 km od centrum telewizyjnego. Selektywność na sąsiednim kanale 26 dB. Przejrzystość 500 linii w pionie, 550 linii w poziomie. Liczba gradacji odcieni zgodnie z tabelą testową 0249. Pasmo częstotliwości ścieżki dźwiękowej wynosi 80… 10000 Hz, z nierównościami 10 dB i ciśnieniem akustycznym wytwarzanym przez dwa głośniki przednie 1GD-9 i dwa głośniki boczne 4GD-1 - 8 barów. Telewizor pobierał 160 watów z sieci, podczas gdy odbierał FM - 60 watów. Konstrukcja i rozwiązania obwodów tego modelu zostały wykorzystane w kolejnych telewizorach z serii Almaz.