Sieciowe radia lampowe „Promin”, „Promin-2” i „Promin-M”.
Sieciowe radia lampoweKrajowySieciowe radiostacje lampowe „Promin”, „Promin-2” i „Promin-M” od 1963, 1964 i 1965 roku były produkowane przez Dniepropietrowsk. Radiola trzeciej klasy „Promin” to czterolampowy odbiornik radiowy połączony z uniwersalnym 3-biegowym odtwarzaczem elektrycznym EPU-5. Zakresy: DV 150 ... 408 kHz, SV 520 ... 1600 kHz i badanie HF 3,95 ... 12,1 MHz. Czułość w zakresach DV, SV 200 µV, KV 300 µV. JEŚLI 465 kHz. Selektywność sąsiedniego kanału 30 dB. Nominalna moc wyjściowa wzmacniacza to 0,5 W. Zakres odtwarzalnych częstotliwości podczas odbioru wynosi 150 ... 3500 Hz, a podczas słuchania nagrania gramowego 150 ... 5000 Hz. Pobór mocy 45 W podczas odbioru i 60 W podczas odtwarzania płyt. Radiowy system akustyczny składa się z dwóch głośników typu 1GD-9. Wymiary radia to 440x260x320 mm. Waga 11 kg. Od 1964 roku zakład produkuje radio Promin-2, podobne w konstrukcji i wyglądzie do opisanego, ale z zakresem VHF zamiast HF. Obwód elektryczny został przeprojektowany, dzięki czemu wzrosła czułość toru AM, a powtarzalne pasmo częstotliwości wzrosło do 100 ... 4000 Hz przy odbiorze w pasmach AM i 100 ... 7000 Hz przy odbiorze w paśmie FM i słuchaniu nagranie. W 1965 roku radiola została zmodernizowana do modelu Promin-M. Ze względu na niską czułość w zakresie VHF, małą liczbę stacji i ograniczony ich zasięg, modele ponownie zwróciły zakres pomiarowy fal krótkich. Schemat modelu został ponownie przeprojektowany, w systemie głośnikowym zastosowano nowe głośniki 1GD-28, wiele parametrów modelu zaczęło być zgodnych z GOST dla odbiorników 2 klasy. Wygląd, wymiary i waga radia, z drobnymi wyjątkami dla fałszywego panelu, praktycznie się nie zmieniły. Cena za radio Promin-2 wynosiła 69 rubli.
