Sieciowe radia lampowe „Ural-1” i „Ural-2”.
Sieciowe radia lampoweKrajowySieciowe radiotelefony tubowe „Ural-1” i „Ural-2” produkowane są od 1965 roku przez zakład Ordzhonikidze Sarapul. Radiole „Ural-1”, „Ural-2” są takie same w obwodzie elektrycznym, jedyna różnica dotyczy konstrukcji zewnętrznej. Radio Ural-1 zostało wyprodukowane w wersji biurkowej i podłogowej, na głównym zdjęciu znajduje się po lewej stronie, a radio Ural-2 (po prawej) zostało wyprodukowane tylko w wersji podłogowej. Radiola "Ural-1,2" to odbiornik radiowy pierwszej klasy połączony z odtwarzaczem elektrycznym. Radiola zapewnia odbiór w zakresach DV, SV, KB i VHF. Radiola posiada wewnętrzną antenę magnetyczną, dipol VHF, AGC i płynną regulację tonów dla HF i LF, przełącznik pasma IF (SHP i UP), pozycja `` odbiór lokalny '', system głośników szerokopasmowych, składający się z 2 głośników 2GD-19 i 2x 1GD-19. W przeciwieństwie do radia II klasy „Ural” wyprodukowanego w 1963 roku, radio „Ural-1,2” zostało przeniesione do I klasy. Radiola `` Ural-1,2 '' posiada lampy: 6NZP, 6I1P (2 szt.), 6K4P, 6X2P, 6E1P, 6N2P i 6P14P. Zakresy fal są standardowe; DV, SV, KV-2 75,9 ... 40,5 m, KB-1 32,0 ... 24,8 m. Czułość w zakresach DV, SV nie gorsza niż 150 μV, w zakresie KB 200 μV, w zakresie VHF 10 μV . Selektywność na sąsiednim kanale w zakresach DV, SV 46 dB. Zakres odtwarzalnych częstotliwości dźwięku ze względu na pewne zmiany w schemacie i konstrukcji systemu głośników jest rozszerzony w porównaniu z radiem Ural. Podczas odbioru stacji radiowych na DV, SV, KB jest to - 60 ... 4000 Hz, VHF - 60 ... 12000 Hz, podczas odtwarzania płyty 60 ... 10000 Hz. Pobór mocy przy odbiorze 65 W, praca EPU wynosi 80 W. Wymiary radia to 660x340x770 mm, waga to 27 kg. Do pierwszej połowy 1966 roku radia Ural-1,2 były produkowane zgodnie z obwodem elektrycznym modelu Rigonda-Mono, różniąc się jedynie wyglądem zewnętrznym i akustyką. Wydanie Radiola `` Ural-1,2 '' z drugiej połowy 1966 roku ma nieco inny e-mail. schemat.
