Odbiornik radiowy i rura sieciowa radioli „Oka”.
Radia lampowe.KrajowyOd połowy 1956 r. Radiostacja sieciowa Oka i odbiorniki radiowe są produkowane w zakładzie nr 672 NKEP, MPSS (później Kaługa Zakłady Elektromechaniczne). Na podstawie odbiornika „Baltika” opracowano i wyprodukowano odbiornik radiowy i radio „Oka”. Radiola "Oka" przeznaczona jest do reprodukcji płyt zwykłych i długogrających. W radiu eliminowane są takie wady odbiornika „Baltika”, że podczas pracy z przetwornika odbiór radiowy jest wyłączony, w obwodzie anteny znajduje się kondensator, a głośnik abonencki o napięciu roboczym 30 woltów jest używany jako głośnik zewnętrzny. W celu poprawy jakości dźwięku w radiu i odbiorniku przewiduje się zastosowanie 2 głośników ZGD-2. Testy prototypów odbiornika radiowego i radia Oka wykazały, że jakość dźwięku podczas odbioru stacji radiowych i odtwarzania płyty jest zadowalająca . Pod względem obwodu elektrycznego i wskaźników jakości odbiornik radiowy i radio „Oka” niewiele różnią się od odbiornika radiowego „VEF-Akkord”. Odbiornik radiowy i radio „Oka” zostały opracowane na początku 1956 roku w Biurze Projektowym Państwowego Zakładu Elektrotechnicznego „VEF” w Rydze.