Odbiornik TV z czarno-białym obrazem „TE-1”.
Telewizory czarno-białeKrajowyOdbiornik telewizyjny czarno-białego obrazu „TE-1” pod koniec 1938 roku został opracowany w Ogólnounijnym Naukowym Instytucie Telewizji. Telewizor projekcyjny „TE-1” (telewizor ekranowy, pierwszy model) został opracowany przez inż. I.M. Zavgorodnev i B.S. Mishin, kineskop projekcyjny o średnicy 10 centymetrów o zwiększonej jasności został stworzony przez inż. K.M. Yanchevsky. Pierwszy model telewizora został zainstalowany w leningradzkiej sali wykładowej na początku 1939 roku i wyprodukowano łącznie 10 telewizorów. Telewizor przeznaczony jest do odbioru programów z ośrodków telewizyjnych w Leningradzie i Moskwie z dekompozycją obrazu odpowiednio na 240 i 343 linie z częstotliwością 25 klatek na sekundę. Obraz wyświetlany jest na specjalnym matowym ekranie w ramce o wymiarach 100x120 centymetrów od tylnej strony. Taki ekran wraz z mocną ścieżką dźwiękową pozwala jednocześnie obsłużyć 100 ... 150 osób. W 1940 roku powstał przykładowy telewizor "TE-2" o jeszcze większej jasności kineskopu o średnicy 20 cm i ekranie z tkaniny o wymiarach 200x300 cm i bezpośredniej projekcji, która mogłaby obsłużyć 200-osobową widownię. 300 osób. Jeśli na mniejszym matowym ekranie telewizora TE-1 obraz był nadal dość zadowalający jakościowo, chociaż wyraźnie niewystarczający pod względem jasności, to na dużym ekranie do słabej jasności dodano bardzo zauważalną linię obrazu, szczególnie przy odbiorze OLTC z 240 liniami. Wykonano tylko 2 egzemplarze telewizorów „TE-2”, jeden dla Leningradu i jeden dla Moskwy. Eksperymenty z telewizją projekcyjną trwały do 1941 roku.