Sieciowe radio lampowe `` Symfonia ''.
Radia lampowe.KrajowyOdbiornik radiowy na lampę próżniową „Symphony” został opracowany w 1955 roku przez Państwowe Zakłady Elektrotechniczne VEF w Rydze. Na początku 1956 roku fabryka VEF opracowała szereg odbiorników i radiogramów opartych na lampach palcowych o różnych konstrukcjach i parametrach. Ujednolicono niektóre bloki i podwozia tych pojazdów. Wszystkie urządzenia miały przełącznik kołyskowy, obrotową wewnętrzną antenę magnetyczną i wewnętrzny dipol, jeśli zapewniony jest zakres VHF. Odbiorniki i radia klasy III mają 2 głośniki, klasa II i wyższa - cztery. Nazwy nowych urządzeń reprezentują kamienie szlachetne: Ałmaz, Ametyst, Akwamaryn, Kryształ, Rubin, Szafir, Topaz, Bursztyn. Była seria rzeczna: Amur, Angara, Terek, Dvina oraz seria muzyczna: Koncert, Melodia, Symfonia i inne. Część próbek trafiła do produkcji do innych zakładów w ZSRR (głównie do nowych, gdzie nie było jeszcze mocnych zespołów projektowych), część została wykonana tylko partią eksperymentalną. W gazecie Vefietis (VEFovets) pod koniec 1955 r. Podano, że zadanie Ministerstwa Przemysłu Radiotechnicznego ZSRR dotyczy opracowania przez konstruktorów i pracowników produkcji 15 modeli sprzętu radiotechnicznego oraz wykonania ich prototypów. VEF został pomyślnie zakończony. Większość opracowanych urządzeń została zaprezentowana na Wystawie Światowej w Brukseli w 1958 roku i otrzymała nagrody. Wiele osiągnięć zostało pokazanych w następnym roku na wystawie w Nowym Jorku (1959). Radio drugiej klasy „Symphony” było prototypem wykonanym w jednym egzemplarzu.