Teleradiola `` Belarus-7 ''.
Aparat kombinowany.Od jesieni 1964 r. Mińskie Zakłady Radiowe im. W.I. Lenina planowały produkcję telewizji i radia „Białoruś-7”. Telewizja i radio Belarus-7 powstała w oparciu o stereofoniczne radio Mińsk-63 i telewizor UNT-47. Odbiornik instalacji pracuje w zakresie fal długich, średnich i ultrakrótkich. Czułość teleradiolu podczas odbioru programów telewizyjnych wynosi 50 µV, stacje radiowe w paśmie AM - 200 µV, w paśmie FM - 30 µV. Selektywność w torze AM - 26 dB. Znamionowa moc wyjściowa 2x1 W. Zakres odtwarzalnych częstotliwości dźwięku podczas słuchania nagrania wynosi 80 ... 10000 Hz, podczas odbioru stacji VHF-FM - 120 ... 7000 Hz, podczas odbioru stacji AM - 120 ... 3550 Hz. System głośników tego modelu składa się z czterech głośników, dwóch przednich i dwóch bocznych. Teleradiol jest zasilany prądem przemiennym o napięciu 220 lub 127 V, zużywającym 180 W podczas odbioru programów telewizyjnych, 80 W podczas odbioru radia i 100 W podczas obsługi EPU. Uniwersalna trzybiegowa EPU odtwarza monofoniczne i stereofoniczne płyty gramofonowe w dowolnym formacie. Ścieżkę dźwiękową programów telewizyjnych, audycji radiowych i nagrań można słuchać z pogłosem. Teleradiol nie był produkowany masowo. Wydano kilka egzemplarzy na wystawy pokazowe, zorganizowano kampanię reklamową, ale z jakiegoś powodu nie poszła dalej. Po lewej stronie znajduje się reklama instalacji w magazynie „Nowe produkty” nr 9 z roku 1965.
