Czarno-biały odbiornik telewizyjny „Leningrad T-2”.
Telewizory czarno-białeKrajowyOdbiornik telewizyjny „Leningrad T-2” od 1949 roku jest produkowany w zakładach w Leningradzie. Kozitsky i fabryka Saxenwerk w Radebergu (NRD). Telewizor Leningrad T-2 to modyfikacja modelu Leningrad T-1. Telewizor powstał w zakładzie Kozitsky, był tam przez jakiś czas produkowany, a następnie przeniesiony do zakładu Saxenwerk w celu zwiększenia ilości produkowanych i eksportowanych telewizorów. Telewizor przeznaczony jest do odbioru trzech programów telewizyjnych, odbioru stacji radiowych w pasmach DV, SV, HF i VHF-FM (wykorzystywana jest część wysokoczęstotliwościowa odbiornika Leningradets zamontowanego w telewizorze), a także do słuchania nagranie z zewnętrznego odtwarzacza. W telewizorze Leningrad T-2 w pierwszych wydaniach zastosowano kineskop 23LK1B lub LK-230. Rozmiar obrazu 180x135 mm. Czułość dla kanału obrazu wynosi 500 µV. Pobór mocy 320 W, podczas odbioru stacji radiowych 120 W. Moc wyjściowa audio 2,5 wata. Zakres częstotliwości 100 ... 5000 Hz. Ostrość 400 linii. Instalacja oprawiona w drewnianą skrzynkę, obszytą fornirem dla cennych gatunków drewna, o wymiarach 780x400x460 mm. Waga modelu 52 kg. Zasilany prądem przemiennym 110, 127 lub 220 V. Ekran chroniony jest nietłukącym się szkłem i ruchomą przesłoną. Panel górny zawiera sterowanie radiowe. Na tylnym panelu znajdują się kontrolki częstotliwości linii i ramek, rozmiaru linii, ramek, wyśrodkowania linii i ramek. Dodatkowo z tyłu urządzenia znajdują się gniazda do podłączenia anten i przetwornika, wyłącznik napięcia sieciowego oraz bezpieczniki. Tylna ściana odbiornika jest zdejmowana; po jej zdjęciu telewizor jest automatycznie odłączany od sieci.
