Радыёпрымач сеткавай лямпавы '' ЭЧС '' (ЭЧС-1).
Радыёпрыёмнікі сеткавыя лямпавыя.айчынныяРадыёпрымач сеткавай лямпавы "ЭЧС" (ЭЧС-1) з сярэдзіны 1930 да года невялікі серыяй выпускаў Маскоўскі электратэхнічны завод "Мосэлектрик". Прыёмнік "ЭЧС" быў распрацаваны ў канцы 1929 года Ленінградскай цэнтральнай радиолабораторией ВЭО і ў снежні 1929 года перададзены для серыйнага вытворчасці на завод "Мосэлектрик". Ўсебаковыя выпрабаванне прымача заводам паказалі што ён працуе даволі пасрэдна, ва ўсякім разе не лепш серыйнага приёмнкиа "БЧ". Радыёпрымач быў забракаваны і падупаў перапрацоўцы. У выніку мадэрнізацыі ў серыйную вытворчасць быў падрыхтаваны прыёмнік з найменнем "ЭЧС-1", зрэшты ў далейшым у побыце і ў тэхнічнай дакументацыі які зваўся як "ЭЧС". Прыёмнік "ЭЧС" (ЭЧС-1) (экранаваны, четырехламповый, сеткавы) гэта першы радыёпрымач з поўным харчаваннем ад электрычнай сеткі пераменнага току сабраны па схеме прамога ўзмацнення 1-V-2 з індуктыўна-ёмістага зваротнай сувяззю. У узмацняльніку высокай частоты працавала лямпа СА-95 экранаваны, подогревная, з каэфіцыентам узмацнення 200. дэтэктавання (сеткавае) ажыццяўлялася лямпай ПА-74 (прыёмная аксіднай з падагрэвам). Ўзмацняльнік нізкай частаты меў 2 каскаду ўзмацнення на трансфарматарах. У першым каскадзе працавала лямпа ТО-76 (торированная, аксіднай). Тоўстая нітка напалу лямпы дапускала харчаванне пераменным токам. На выхадзе прымача стаяла лямпа тыпу КК-30 (ўзмацняльная карбонированная), якая прадстаўляла сабой удасканалены ўзор лямпы тыпу УТ-15. Яе торированная нітка пакрыта пластом вугалю, што не давала магчымасці торию знікаць з ніткі пры перекалах і дазваляла сілкаваць лямпу пераменным токам. Харчаванне прымача ажыццяўлялася ад выпрамніка, які працаваў на двух лямпах УТ-1 (кенатрон К2-Т былі занадта маламоцныя). Прыёмнік "ЭЧС" вясной 1931 года заменены новым, палепшаным прымачом "ЭЧС-2", у якім выкарыстаны новыя лямпы.