Радыёпрымач сеткавай лямпавы '' СВД-1 ''.

Радыёпрыёмнікі сеткавыя лямпавыя.айчынныяРадыёпрымач сеткавай лямпавы "СВД-1" з восені 1936-га выпускаў Аляксандраўскі завод № 3 НКС. Радыёпрымач '' СВД-1 '' (Сеткавы, Всеволновый, з дынамікаў, 1-я серыйная мадэль) распрацаваны спецыялістамі амерыканскай фірмы RCA летам 1936 гады, на аснове прымача '' RCA-140 ''. Для кантролю за ходам распрацоўкі і закупкі камплектуючых у ЗША на працягу паўгады прысутнічала дэлегацыя савецкіх спецыялістаў. У выніку, да восені 1936 году былі закуплены асноўныя камплектуючыя для пачатку серыйнай вытворчасці прымачоў '' СВД-1 '' ў СССР. Закупленых камплектуючых было дастаткова для выпуску пяці тысяч радыёпрымачоў. Для выпуску большай колькасці радыёпрымачоў, якія адсутнічаюць камплектуючыя планавалася вырабляць самастойна. Выпуск быў разлічаны на 20 тысяч радыёпрымачоў '' СВД-1 '', але выпушчана было каля 10 тысяч плюс каля 5 тысяч у якасці ваенных сувязных і радыётрансляцыйных прымачоў. Мадэрнізаваны футляр для прымача '' СВД-1 '', як і для '' СВД '' быў выкарыстаны ад больш сучаснага прымача '' RCA Т-10-1 '' - 1935 года выпуску і вырабляўся ў СССР. Шасі таксама выраблялася ў СССР. Яшчэ ў ходзе распрацоўкі нашы спецыялісты тут жа пачалі карэктаваць дакументацыю. Прыёмнік распрацоўваўся як 9 лямпавы, з індыкатарам налады і некаторымі іншымі сэрвіснымі выгодамі, наяўнасць якіх нашы спецыялісты палічылі лішнімі і прыбралі іх. Так была прыбраная і задняя вечка апарата, а футляр спрошчаны. Становішча выратаваў вялікі задзел футляр для прымачоў '' СВД '', які быў выкарыстаны і для выпуску прымачоў '' СВД-1 '', таму прыёмнік ў простым афармленні - рэдкасць. У адрозненні ад радыёпрымача '' СВД '', прыёмнік '' СВД-1 '' быў распрацаваны на радиолампах ў асноўным 6-ці вольтавую серыі і па схеме шмат у чым адрозніваўся ад свайго папярэдніка. Трэба дадаць што абрэвіятуры '' СВД '' першапачаткова надавалі іншы сэнс, гэта Савецкі, Всеволновый, Далёкага прыёму.