Λάμπα δικτύου Radiola "Κρεμλίνο".
Ραδιόφωνα σωλήνων δικτύουΟικιακόςΗ λυχνία δικτύου Radiola "Κρεμλίνο" το 1956 αναπτύχθηκε από το Riga State Electrotechnical Plant VEF. Στις αρχές του 1956, το εργοστάσιο VEF είχε αναπτύξει έναν αριθμό δεκτών και ραδιογραφημάτων που βασίζονται σε λαμπτήρες δακτύλων διαφόρων σχεδίων και παραμέτρων. Μερικά από τα μπλοκ και το πλαίσιο αυτών των οχημάτων ήταν ενοποιημένα. Όλες οι μονάδες είχαν ένα «μοντέρνο» διακόπτη rocker, μια περιστρεφόμενη εσωτερική μαγνητική κεραία και ένα εσωτερικό δίπολο, εάν υπάρχει διαθέσιμο VHF. Οι δέκτες και τα ραδιόφωνα της κατηγορίας III είχαν 2 ηχεία, κατηγορία II και υψηλότερα, τέσσερα. Τα ονόματα των νέων συσκευών εκπροσωπήθηκαν από πολύτιμους λίθους: Almaz, Amethyst, Aquamarine, Crystal, Rubin, Sapphire, Topaz, Amber. Υπήρχε μια σειρά ποταμών: Amur, Angara, Terek, Dvina και μια μουσική σειρά: Συναυλία, Melody, Symphony. Υπήρχαν και άλλα ονόματα. Μερικά από τα δείγματα μεταφέρθηκαν για παραγωγή σε άλλα εργοστάσια στην ΕΣΣΔ, μερικά έγιναν μόνο με πειραματική παρτίδα. Στην εργοστασιακή εφημερίδα Vefietis (VEFovets) στα τέλη του 1955, αναφέρθηκε ότι η ανάθεση του Υπουργείου Ραδιομηχανικής Βιομηχανίας της ΕΣΣΔ σχετικά με την ανάπτυξη 15 μοντέλων ραδιοεξοπλισμού και την κατασκευή των πρωτοτύπων τους από τους σχεδιαστές του Το VEF ολοκληρώθηκε. Οι περισσότερες από τις ανεπτυγμένες συσκευές επιδείχθηκαν στην Παγκόσμια Έκθεση του 1958 στις Βρυξέλλες και τους απονεμήθηκαν βραβεία. Πολλές εξελίξεις παρουσιάστηκαν τον επόμενο χρόνο σε μια έκθεση στη Νέα Υόρκη (1959). Από το 1956 και στη συνέχεια, συνεχίστηκε η ανάπτυξη περίπου δώδεκα πιο πολλά υποσχόμενων ραδιοφωνικών δεκτών και ραδιοφωνικών δεκτών, συμπεριλαμβανομένου του παρουσιαζόμενου ραδιοφώνου «Κρεμλίνο». Το κορυφαίο ραδιόφωνο "Κρεμλίνο" ήταν ένα πρωτότυπο και δημιουργήθηκαν μόνο λίγα αντίγραφα.
