Λάμπα δικτύου Radiola "Sapphire".
Ραδιόφωνα σωλήνων δικτύουΟικιακόςΗ λυχνία δικτύου Radiola "Sapphire" το 1957 αναπτύχθηκε από την Riga State Electrotechnical Plant VEF. Στις αρχές του 1956, το εργοστάσιο VEF είχε αναπτύξει έναν αριθμό δεκτών και ραδιογραφημάτων που βασίζονται σε λαμπτήρες δακτύλων διαφόρων σχεδίων και παραμέτρων. Ορισμένες από τις μονάδες και το πλαίσιο των οχημάτων είναι ενοποιημένες. Όλες οι μονάδες είχαν ένα «μοντέρνο» διακόπτη rocker, μια περιστρεφόμενη εσωτερική μαγνητική κεραία και ένα εσωτερικό δίπολο, εάν υπάρχει διαθέσιμο VHF. Οι δέκτες και τα ραδιόφωνα της κατηγορίας III είχαν δύο ηχεία το καθένα, την κατηγορία II και πάνω από τέσσερα το καθένα. Τα ονόματα των νέων συσκευών εκπροσωπήθηκαν από πολύτιμους λίθους: Almaz, Amethyst, Aquamarine, Crystal, Rubin, Sapphire, Topaz, Amber. Υπήρχε μια σειρά ποταμών: Amur, Angara, Terek, Dvina και επίσης μια μουσική σειρά: Συναυλία, Melody, Symphony. Υπήρχαν και άλλα ονόματα. Μερικά από τα δείγματα μεταφέρθηκαν για παραγωγή σε άλλα εργοστάσια στην ΕΣΣΔ, μερικά έγιναν μόνο με πειραματική παρτίδα. Στην εφημερίδα του εργοστασίου Vefietis (VEFovets) στα τέλη του 1955, το άρθρο ανέφερε ότι είχε ολοκληρωθεί η ανάθεση του Υπουργείου Ραδιομηχανικής ΕΣΣΔ για την ανάπτυξη 15 μοντέλων ραδιοεξοπλισμού και την κατασκευή των πρωτοτύπων τους από τους σχεδιαστές της VEF. Οι περισσότερες από τις ανεπτυγμένες συσκευές επιδείχθηκαν στην Παγκόσμια Έκθεση του 1958 στις Βρυξέλλες και τους απονεμήθηκαν βραβεία. Πολλές εξελίξεις παρουσιάστηκαν τον επόμενο χρόνο σε μια έκθεση στη Νέα Υόρκη (1959). Από το 1956, συνεχίστηκε η ανάπτυξη δώδεκα πιο πολλά υποσχόμενων δεκτών και ραδιοφωνικών πομπών, συμπεριλαμβανομένου του παρουσιαζόμενου ραδιοφώνου «Sapfir». Η κορυφαία ραδιόλα "Sapphire" ήταν ένα πρωτότυπο και παράγεται σε μια μικρή παρτίδα.
