رادیوهای لوله شبکه "قزاقستان" و "قزاقستان -2".
تقویت و پخش تجهیزاترادیوهای لوله ای شبکه ای "قزاقستان" و "قزاقستان -2" از اکتبر 1963 و ژانویه 1964 توسط کارخانه پتروپاولوسک به نام S.M. Kirov تولید شد. گیرنده پخش "قزاقستان" در سال 1962 توسعه داده شد تا جایگزین مدل منسوخ "TPS-54" شود. گیرنده از نظر مدار و سازندگی موفق شد و تا اواسط سال 1975 در خط مونتاژ ماند. در کل ، طی سالهای تولید ، 150 هزار نسخه تولید شد و تولید انبوه آن مربوط به دوره 1970 ... 1974 بود. در حین تولید ، گیرنده چندین مورد به روز شده در مدار و فن آوری را دریافت کرده است. گیرنده قزاقستان -2 مورد مدرن سازی قرار گرفت و با وجود یک اسیلاتور محلی دوم برای دریافت سیگنالهای تلگراف و باند یک طرفه متمایز شد. در همان زمان ، گیرنده پایه مدرن شد ، که در آن 10 لامپ پس از تغییر در آن باقی ماند. "قزاقستان" یک گیرنده درجه یک است. از لامپ های انگشتی 14/12/10 ، خازن تنظیم 4 بخش و نشانگر تنظیم پرتو الکترون استفاده می کند. گیرنده می تواند به عنوان پخش ، خانگی ، کنترل ، برای ارتباطات آماتور رادیویی و غیره استفاده شود. گیرنده برای کارکردن در مدت زمان طولانی طراحی شده است. گیرنده رادیویی دارای 7 باند است ، این باندهای فرعی DV ، SV و 4 KV هستند که در آنها فرکانس های 3 تا 18 مگاهرتز و دامنه VHF-FM هم پوشانی مداوم وجود دارد. سوئیچ برد درام است ، با اتصال نرم مخاطبین. رادیو روی لامپهای انگشتی ، از جمله دیود زنر ولتاژ آند و یک باتر برای تثبیت حرارت اسیلاتورهای محلی ، مونتاژ می شود. در باند FM یک AFC وجود دارد ، هنگام دریافت سیگنال های AM ، یک AGC عمیق و یک تنظیم پهنای باند IF از 5 تا 18 کیلوهرتز فراهم می شود. گیرنده رادیویی می تواند با چندین نوع آنتن و به طور همزمان با دو آنتن کار کند ، همراه با AGC ، تقریباً بدون گیر در باندهای HF ارائه می دهد. همه بروزرسانی ها موفقیت آمیز نبودند ، بنابراین پس از جایگزینی ردیاب 6X2P با دیودهای نیمه هادی ، دامنه دینامیکی AGC کم شد و در مدرنیزاسیون ، جایی که آشکارسازها و AGC در یک لامپ 6N2P ترکیب می شوند ، AGC خواص آن را خراب می کند. پس از تعویض لامپ تقویت کننده 6N6P با 6P14P و ترانسفورماتور خروجی فشار-کششی با یک تک ، صدا اگرچه از قدرت بیشتری برخوردار شد ، اما تحریفات قابل توجهی از آن وجود داشت که قبلاً وجود نداشته است.
