رادیو "Speedola".
گیرنده های رادیویی قابل حمل و رادیو در p / p.داخلیرادیو ترانزیستوری قابل حمل "Spidola" از سه ماهه اول سال 1960 توسط کارخانه برق الکتریک فنی ریگا تولید شده است. رادیو "Spidola" (PMP-60) مخفف گیرنده کوچک اندازه نیمه هادی ، 1960 است. "Spidola" یکی از اولین گیرنده های رادیویی نیمه هادی قابل حمل قابل حمل در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی است. این یک ابرقهرمان کلاس 3 است که روی 10 ترانزیستور مونتاژ شده و برای دریافت ایستگاه های رادیویی در شرایط ثابت یا میدانی در محدوده های طولانی 150 ... 410 کیلوهرتز ، متوسط 520 ... 1600 کیلوهرتز و در باند فرعی موج کوتاه طراحی شده است: KV -5 ... KV -1 75 ... 52 ، 49 ، 41 ، 31 ، 25 متر. پذیرش به یک آنتن مغناطیسی در باند LW و CB و به یک آنتن جمع شونده تلسکوپی در باند فرعی HF انجام می شود. امکان اتصال آنتن خارجی وجود دارد. حساسیت گیرنده رادیویی با آنتن مغناطیسی بر روی DV 2 میلی ولت در متر ، CB - 1.5 میلی ولت در متر است. در زیر باند HF با آنتن تلسکوپی 50 ... 100 μV. انتخاب برای کانالهای مجاور ، با detuning به اضافه / منهای 10 کیلوهرتز - 36 ... 40 دسی بل. اگر 465 کیلوهرتز پیچیده باشد. پهنای باند IF در میرایی 6 دسی بل 8 کیلوهرتز است. توان خروجی نامی در بلندگو 1GD-1 VEF 150 میلی وات ، حداکثر 300 میلی وات است. دامنه فرکانس های صدای قابل تکرار 300 ... 3500 هرتز است. یک سیستم بلندگوی خارجی برای گیرنده ساخته شده است که در آن از یک بلندگو 3GD-9 VEF با فشار صدا افزایش یافته و دامنه فرکانس قابل تکرار 100 ... 4000 هرتز استفاده شده است. رادیو دارای پریزهایی برای اتصال یک پیکوالکتریک به آن است. برق از شش سلول A-373 یا از دو باتری KBS-L-0.5 تأمین می شود. ابعاد گیرنده رادیویی 275x197x90 میلی متر است. وزن بدون باتری 2.2 کیلوگرم. قیمت خرده فروشی 73 روبل 40 kopecks از آوریل 1961. گیرنده رادیویی Spidola تمام الزامات اساسی گیرنده های باتری کلاس 2 را مطابق با GOST 5651 سال 1951 برآورده می کند ، اما از آنجا که هیچ GOST برای گیرنده های ترانزیستور قابل حمل وجود ندارد ، در کلاس سوم قرار گرفت. GOST 5651-64 مربوطه در سال 1965 ظاهر شد ، پس از آن خط گیرنده های گیاه VEF به کلاس 2 منتقل شد.
