رادیو "13 N-1" و رادیو "پیروزی".
رادیوهای لوله شبکهداخلیدر پایان سال 1945 ، گیرنده رادیویی 13N-1 در یک سری محدود (10 پوند) در کارخانه گورکی شماره 197 تولید شد. گیرنده رادیویی بر اساس گیرنده RCA Victor-810T4 آمریکایی و ایالات متحده ایجاد شد. گیرنده ارتباطات داخلی. در اینجا نحوه توصیف گیرنده در سایت WELL (نام مستعار در انجمن ها) http://www.cqham.ru/ آمده است: قسمت با فرکانس بالا 13-H-1 بر اساس مدارها ، فیلترها و حتی مکانیزمی برای تغییر دامنه گیرنده رادیویی ایالات متحده. البته ، تمام قطعات و مجموعه ها در فضای آزادتری نصب می شوند ، اما چنین "دامنه" طراحی به هیچ وجه بر پارامترهای دستگاه تأثیر نمی گذارد (از حساسیت و انتخاب نسبتاً بالایی برخوردار است ، اما این موضوع برای دیگری است) گفتگو). این دومین نمونه پس از چند نمونه از خانواده "فوق العاده" SVD-1 است که دامنه فرکانس HF از 2.5 تا 18 مگا هرتز گسترش می یابد. اما از طرف دیگر ، در ظاهر ، در مقایسه با گیرنده رادیویی هواپیمای جمع و جور "13H-1" یک دستگاه 13 لامپ پر زرق و برق است. برای اولین بار در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی ، از یک اینورتر فاز ترانسفورماتور بینابینی و یک بلندگو از گیرنده فرقه ای Telefunken آلمان استفاده کرد. خروجی فشار قوی بر روی لوله های 6L6 با دو تقویت شده 6c5. بدنه ای چشمگیر که از مواد ضخیم ساخته شده است. که شباهت زیادی به مولد آمریکایی RCA 810T4 دارد. این بدنه از تخته سه لا هواپیما ساخته شده و از روکش گردویی استفاده می شود. بر اساس گیرنده 13N-1 ، در پایان سال 1945 ، این کارخانه همچنین رادیو پوبدا را به تعداد محدود تولید کرد. برخلاف گیرنده رادیویی پوبدا ، این عنصر دارای عناصر کروم شده زیادی در جلوی ترازو ، روی نوارهای تزئینی عمودی و همچنین یک پخش کننده الکتریکی است. پارامترهای فنی مختصر مدل ها: واحد دارای 13 (12) لامپ است (شامل یک نشانگر تنظیم. محدوده ها: DV ، SV ، KV-1 و KV-2. حداکثر توان خروجی تقویت کننده 10 وات (خروجی فشار کشش) بلندگو - Telefunken با تعصب - الکترومغناطیسی. EPU (!!!) - در 33 و 78 دور در دقیقه. مقیاس تنظیم نشان می دهد که دامنه KV-1 از 15 تا 49 متر است ، KV-2 نیز از طریق از 42 تا 125 متر. هیچ اطلاعات فنی در مورد مدل ها وجود ندارد.
