گیرنده تلویزیون سیاه و سفید Temp-209.
تلویزیون های سیاه و سفیدداخلیگیرنده تلویزیون سیاه و سفید Temp-209 از سال 1971 توسط رادیو کارخانه مسکو تولید می شود. برای جایگزینی تلویزیونهای Temp-6M و Temp-7M ، در سال 1967 مدلهای جدیدی از تلویزیونهای Temp-8 و Temp-9 تولید و برای تولید آماده شدند. تلویزیون Temp-8 روی یک کینسکوپ بزرگ 65LK1B در چند نسخه ساخته شد و به دلیل عدم امکان ایجاد تولید صنعتی کینسکوپ ها تولید نشد. تلویزیون یک در بسته داشت که پشت آن کنترل ها بود. تلویزیون Temp-9 برای زمان خود دارای جدیدترین لوله تصویری مستطیل شکل از نوع 61LK1B بود ، اما به دلیل مشکلاتی که در انتشار آن وجود داشت ، تلویزیون فقط در پاییز 1971 تولید سریالی کرد ، اما قبلاً با نام Temp-209 تولید شده بود. از سال 1972 ، یک تلویزیون نیمه هادی لوله ای از کلاس 2 "Temp-209" در دو نسخه تولید شد ، یکی برای دریافت در باند MV و UHF "Temp-209D" (LPT61-II-4) ، دوم "Temp- 209M "(LPT61-3) فقط برای دریافت در محدوده MV ، اما با قابلیت نصب بلوک برای دریافت در UHF. تلویزیون Temp-209 در طراحی و پارامترهای فنی از بهترین مدل های جهانی این کلاس کم ندارد. در مقایسه با تمام تلویزیون های داخلی تولید شده ، کنتراست تصویر با جزئیات و روشنایی صفحه تلویزیون Temp-209 1.4 برابر افزایش یافته ، وضوح و مصونیت نویز همزمان سازی بهبود یافته است. تلویزیون دارای حساسیت در محدوده MV 50 میکرو ولت ، در UHF 100 میکرو ولت است. توان خروجی اسمی آمپلی فایر عرضه شده به دو بلندگوی 1GD36 که در قسمت پایین پانل جلویی قرار گرفته اند ، 1.5 وات است و باند فرکانسی قابل تکرار 100 ... 10000 هرتز است. این تلویزیون از کینسکوپ 61LK1B استفاده می کند. امکان کنترل از راه دور روشنایی ، کنتراست و میزان صدا از طریق کنترل از راه دور سیمی و همچنین ضبط صدا در ضبط صوت و گوش دادن به پخش از هدفون در حالی که بلندگوها کار می کنند یا هنگام خاموش بودن امکان پذیر است. تلویزیون را می توان روی زمین روی یک پایه مخصوص با ارتفاع 450 میلی متر نصب کرد. ارتفاع مورد با پایه های میز 548 ، عرض 694 ، عمق 425 میلی متر. وزن تلویزیون با پایه 40 کیلوگرم. توان مصرفی از شبکه 180 وات است. اکران تلویزیون در 31 دسامبر 1978 به پایان رسید و در مجموع 1 میلیون و 348 هزار و 400 دستگاه تلویزیون Temp-209 تولید شد.
