گیرنده رادیویی لوله شبکه و نوار رادیویی "TsRL-8".
رادیوهای لوله شبکهداخلیاز سال 1935 تا 1937 ، گیرنده رادیویی لوله شبکه و رادیو "TsRL-8" توسط کارخانه لنینگراد به نام V.I. کازیتسکی گیرنده "TsRL-8" در یک سری کوچک و گیرنده رادیویی توسط قطعات تولید شد. این مدل کاملاً پیچیده بود و پیمانکاران فرعی کارخانه ها تقریباً عناصر رادیویی لازم را تولید نمی کردند ، که این امر بر تولید در مقیاس کوچک و پایان قریب الوقوع تولید تأثیر می گذارد. در هر صورت ، هر دو دستگاه در کتابهای مرجع منعکس شده اند. گیرنده رادیویی TsRL-8 در پایان سال 1934 و گیرنده رادیویی در پایان سال 1936 ساخته شد. با توجه به نمودار الکتریکی ، هر دو مدل یکسان هستند ، تفاوت ها با در نظر گرفتن استفاده از EPU ، فقط در طراحی مورد است. گیرنده رادیویی "TsRL-8" (ساخته شده توسط آزمایشگاه رادیویی مرکزی Glavesprom ، مدل شماره 8) یک گیرنده پخش درجه یک از نوع ابرقهرمان است و به عنوان یک گزینه (رادیو) ، در ترکیب با الکتروگرامفون ، یک بلندگو پویا و یکسوساز. همه چیز در یک مورد مشترک نصب شده است. گیرنده رادیو و رادیو توسط 110 ، 120 یا 220 ولت AC تغذیه می شود و دامنه موج رادیویی را پوشش می دهد: 17 ... 30 متر ، 30 ... 60 متر ، 200 ... 550 متر و 714 ... 2000 متر ، یعنی گیرنده برای گروه تمام موج اعمال می شود. نمونه های آزمایشگاهی گیرنده حساسیت یکنواخت 40 ... 50 μV را در همه دامنه ها ایجاد می کنند. تقویت در فرکانس دریافت شده گیرنده توسط یک مرحله انجام می شود و با یک پنتود با فرکانس بالا SO-182 کار می کند. نقش نوسان ساز محلی ، اولین آشکارساز و میکسر توسط یک پنتاگرید از نوع CO-183 انجام می شود. تقویت در فرکانس میانی توسط یک مرحله انجام می شود ، که با یک پنتود فرکانس بالا SO-182 کار می کند. پس از تقویت IF ، سیگنال ها به قسمت دیود تری دیود دو دیود نوع CO-185 تغذیه می شوند که سیگنال ها را اصلاح می کند. ولتاژ اینورتر حاصل به شبکه کنترل تریود همان لامپ تغذیه می شود و تقویت می شود. بعلاوه ، LF توسط دو لوله سه الکترودی SO-118 و یک پنتود فرکانس پایین SO-187 که در مرحله نهایی کار می کند ، تقویت می شود. گیرنده دستگاهی برای کنترل خودکار صدا دارد که با جریان از قسمت دیود لامپ CO-185 تأمین می شود.
