ضبط صوت سیم "PM-39".
ضبط صوت و ضبط صوت رادیویی.از سال 1939 ، ضبط صوت سیم "PM-39" توسط کارخانه لنینگراد به نام V.I. کازیتسکی بلکه دستگاههای شرکت "C. Lorenz" خریداری شده در آلمان را بر روی لوله های رادیویی داخلی تولید نکرده و صفحاتی را با کتیبه های روسی قرار داد. در زمانی که آلمان ها قبلاً در سال 1935 ضبط صوت اختراع شده توسط آنها را با ضبط گرامافونها روی نوار مغناطیسی نشان دادند ، اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی همچنان به تولید تجهیزات ضبط صدا در سایر رسانه ها ادامه داد. بسیاری توسعه یافته بودند ، اما برای تولیدات صنعتی مناسب نبودند. بنابراین ، برای نیازهای بخشهای مختلف (عمدتاً ارتش) ، دسته ای ضبط صوت سیم در آلمان خریداری و به کارخانه کازیتسکی منتقل شد. پس از تغییر ، دستگاه نام "PMrkt-39" ، بعداً به سادگی "PM-39" (ضبط صوت سیم سال 1939) دریافت کرد. ضبط صوت نمایشگاهی در موزه پلی تکنیک در مسکو بود. نامی ندارد و تاریخ آن 1941 است. در ضبط صوت ، از یک سیم فولادی نازک روی یک حلقه استفاده می شد که حدود 4 ... 4.5 کیلومتر آن را در خود داشت. سرعت رسم سیم از طریق سرهای خاص و جداگانه متغیر است و از 10 تا 60 سانتی متر بر ثانیه تنظیم می شود. دامنه فرکانس عملکرد صدا با حداکثر سرعت 300 ... 7000 هرتز است. زمان ضبط یا صدا از یک حلقه تا 24 ساعت.
