رادیوهای لوله شبکه "Ural-1" و "Ural-2".
رادیوهای لوله شبکهداخلیرادیوهای لوله ای شبکه ای "Ural-1" و "Ural-2" از سال 1965 توسط کارخانه Ordzhonikidze Sarapul تولید می شوند. رادیول های "Ural-1" ، "Ural-2" در مدار الکتریکی یکسان هستند ، تنها تفاوت در طراحی خارجی است. رادیو Ural-1 در طرح رومیزی و کف تولید شده است ، در عکس اصلی در سمت چپ است و رادیو Ural-2 (در سمت راست) فقط در طرح کف تولید شده است. Radiola "Ural-1،2" یک گیرنده رادیویی درجه 1 است که با یک دستگاه پخش برق ترکیب شده است. Radiola امکان پذیرش در محدوده DV ، SV ، KB و VHF را فراهم می کند. Radiola دارای یک آنتن مغناطیسی داخلی ، دو قطبی VHF ، AGC و کنترل صدای صاف برای HF و LF ، سوئیچ پهنای باند IF (SHP و UP) ، موقعیت "دریافت محلی" ، سیستم بلندگو باند پهن ، متشکل از 2 بلندگو 2GD-19 و 2x است 1GD-19 برخلاف رادیوی درجه 2 "اورال" که در سال 1963 تولید شد ، رادیو "Ural-1،2" به کلاس 1 منتقل شد. Radiola "Ural-1،2" دارای لامپ است: 6NZP ، 6I1P (2 عدد) ، 6K4P ، 6X2P ، 6E1P ، 6N2P و 6P14P. دامنه موج استاندارد است. DV ، SV ، KV-2 75.9 ... 40.5 متر ، KB-1 32.0 ... 24.8 متر حساسیت در محدوده DV ، SV از 150 میکرو ولت بدتر نیست ، در محدوده KB 200 میکرو ولت ، در دامنه VHF 10 میکرو ولت . انتخاب در کانال مجاور در محدوده های DV ، SV 46 دسی بل. دامنه فرکانس های صدای قابل تکرار به دلیل برخی تغییرات در طرح و طراحی سیستم بلندگو در مقایسه با رادیو Ural گسترش یافته است. هنگام دریافت ایستگاه های رادیویی در DV ، SV ، KB ، - 60 ... 4000 هرتز ، VHF - 60 ... 12000 هرتز ، هنگام پخش یک رکورد 60 ... 10000 هرتز. مصرف برق هنگام دریافت 65 وات ، عملکرد EPU 80 وات است. ابعاد رادیو 660x340x770 میلی متر ، وزن 27 کیلوگرم است. تا نیمه اول سال 1966 ، رادیوهای Ural-1،2 مطابق مدار الکتریکی مدل Rigonda-Mono تولید می شدند که فقط در طراحی خارجی و آکوستیک تفاوت داشتند. انتشار Radiola "Ural-1،2" از نیمه دوم سال 1966 دارای ایمیل کمی متفاوت است. طرح.
