گیرنده رادیویی و لوله شبکه رادیولا "بایکال".
رادیوهای لوله ای.داخلیاز سال 1956 ، گیرنده رادیویی و لوله شبکه رادیولا "بایکال" کارخانه رادیو بردسک را تولید می کنند. گیرنده رادیویی بایكال در اواخر سال 1954 در كارخانه كوزیتسكی لنینگراد توسعه یافت (تصویر اصلی). پس از انتشار یک دسته کوچک و آزمایشی ، تولید گیرنده به کارخانه رادیویی بردسک منتقل شد و در آنجا تولید انبوه همراه با نوار رادیویی به همین نام در نوامبر 1956 آغاز شد. گیرنده یک سوپرهترودین 6 لوله ای است که در محدوده DV 2000 ... 723 متر ، SV 577 ... 187 متر ، HF ، در 2 باند فرعی 75.9 ... 40 متر و 36.3 ... 24.8 متر و VHF کار می کند محدوده 4.66 ... 4.11 متر گیرنده دارای یک کنترل صدا برای سیستم LF ، HF ، AGC است. ایستگاه های رادیویی VHF در دو قطبی داخلی دریافت می شوند. سیستم صوتی گیرنده شامل 2 بلندگو 1GD-5 است. حداکثر توان خروجی تقویت کننده LF 2 وات است. دامنه فرکانس های صدای قابل تکرار هنگام دریافت در محدوده VHF-FM 100 ... 7000 هرتز است ، هنگام دریافت در دامنه AM 100 ... 4000 هرتز. گیرنده توسط شبکه برق 110 ، 127 یا 220 ولت تأمین می شود. مصرف برق 55 وات ابعاد گیرنده 510x325x280 میلی متر ، وزن 11 کیلوگرم. قیمت از سال 1961 72 روبل 35 کپی است. این کارخانه همراه با گیرنده رادیوی بایکال را نیز تولید می کند. طراحی رادیو ، به جز EPU جهانی نصب شده ، مورد اصلاح شده ، مشابه گیرنده است. در بعضی از گروههای نسبتاً بزرگ رادیوها و رادیوها ، یک نشانگر تنظیم بر روی لامپ 6E5C وجود داشت ، در بعضی از آنها وجود نداشت. بعداً در گیرنده و رادیو به جای بلندگوهای 1GD-5 ، بلندگوهای 2GD-3 (2GD-3R) نصب شدند ، در حالی که دامنه فرکانس های قابل تکرار هنگام پخش رکوردها و هنگام دریافت در دامنه VHF به 80 ... 8000 هرتز افزایش یافت . وزن رادیو 19 کیلوگرم است. مصرف برق در حین کار EPU - 70 وات. قیمت رادیو بایکال 87 روبل 95 کپی است.
