گیرنده رادیویی لوله شبکه "ملودی".
رادیوهای لوله ای.داخلیگیرنده رادیویی لوله شبکه "ملودی" در سال 1955 توسط کارخانه الکتروتکنیک ایالت ریگا VEF ساخته شد. در آغاز سال 1956 ، کارخانه VEF تعداد زیادی گیرنده و رادیوگرام را براساس لامپ های انگشتی با طرح ها و پارامترهای مختلف تولید کرده است. برخی از بلوک ها و شاسی های این وسایل نقلیه یکپارچه بودند. اگر دامنه VHF فراهم شود ، همه دستگاه ها دارای سوئیچ راکر ، آنتن مغناطیسی داخلی قابل چرخش و دو قطبی داخلی هستند. رادیوها و رادیوهای کلاس III هر کدام 2 بلندگو دارند ، کلاس II و بالاتر - چهار. نام دستگاههای جدید با سنگهای قیمتی نشان داده می شود: آلماز ، آمتیست ، آکوامارین ، کریستال ، یاقوت ، یاقوت کبود ، توپاز ، کهربا. یک سریال رودخانه ای وجود داشت: Amur ، Angara ، Terek ، Dvina و یک مجموعه موسیقی: کنسرت ، ملودی ، سمفونی و دیگران. برخی از نمونه ها برای تولید به کارخانه های دیگر اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی منتقل شدند (عمدتا به گیاهان جدید ، جایی که هنوز تیم طراحی قدرتمندی وجود نداشت) ، برخی فقط توسط یک دسته آزمایشی ساخته شدند. در روزنامه Vefietis (VEFovets) در پایان سال 1955 گزارش شد که وظیفه وزارت صنعت مهندسی رادیو اتحاد جماهیر شوروی در مورد توسعه 15 مدل تجهیزات مهندسی رادیو و ساخت نمونه های اولیه آنها توسط طراحان و کارگران تولید از VEF با موفقیت به پایان رسید. بیشتر دستگاه های توسعه یافته در نمایشگاه جهانی 1958 در بروکسل به نمایش درآمدند و به آنها جوایزی اهدا شد. بسیاری از تحولات سال بعد در نمایشگاهی در نیویورک (1959) به نمایش درآمد. رادیو درجه دوم "ملودی" نمونه اولیه ای بود که در یک نسخه تک ساخته شد ، اما طراحی آن مبنای انتشار گیرنده ای به همین نام و یک نوار رادیویی در کارخانه رادیویی گورکی لنین از سال 1959 شد.