Eանցային խողովակի ռադիոընդունիչ «ECHS» (ECHS-1):
Խողովակային ռադիոընդունիչներՆերքինECHS (ECHS-1) ցանցային լամպի ռադիոընդունիչը 1930 թվականի կեսերից մինչև տարի փոքր շարքով արտադրվում էր «Մոսելեկտրիկ» Մոսկվայի էլեկտրատեխնիկական գործարանի կողմից: ECHS ստացողը մշակվել է 1929-ի վերջին VEO- ի Լենինգրադի կենտրոնական ռադիոկայանի լաբորատորիայի կողմից և 1929-ի դեկտեմբերին այն սերիական արտադրության համար տեղափոխվեց Մոսելեկտրիկի գործարան: Գործարանի կողմից ստացողի համապարփակ փորձարկումը ցույց տվեց, որ այն աշխատում է բավականին միջակ, համենայն դեպս ոչ ավելի լավ, քան «Մարտագլխիկի» սերիական ընդունումը: Ռադիոն մերժվեց և վերամշակվեց: Արդիականացման արդյունքում «ECHS-1» անունով ստացողը պատրաստվեց սերիական արտադրության, սակայն հետագայում առօրյա կյանքում և տեխնիկական փաստաթղթերում այն անվանվեց «ECHS»: «ECHS» ստանդարտը (ECHS-1) (պաշտպանական, չորս լամպային, ցանցային) առաջին ռադիոընդունիչն է, որը լրացվում է լրիվ էլեկտրասնուցմամբ AC ցանցից, որը հավաքվում է ըստ 1-V-2 ուղղակի ուժեղացման սխեմայի ՝ ինդուկտիվ-կոնդենսատիվ հետադարձ կապով: Բարձր հաճախականության ուժեղացուցիչում շահագործվում էր SO-95 պաշտպանիչ, տաքացվող լամպ ՝ 200 շահույթով: Հայտնաբերումն (ցանցը) իրականացվում էր PO-74 լամպի միջոցով (տաքացումով ընդունելով օքսիդ): Frequencyածր հաճախականության ուժեղացուցիչն ուներ տրանսֆորմատորների ուժեղացման 2 փուլ: TO-76 լամպը (տորացված, օքսիդ) գործում էր առաջին փուլում: Լամպի հաստ թելիկը թույլ էր տալիս AC հոսանք: Ստացողի ելքում կար UK-30 տիպի լամպ (ուժեղացնող գազավորված), որը UT-15 տիպի լամպի կատարելագործված նմուշ էր: Դրա թորիումի թելը ծածկված է ածուխի շերտով, ինչը թույլ չտվեց, որ գերտաքացման ընթացքում թորիումը դուրս գա թելից և հնարավոր դարձրեց լամպը էլեկտրական հոսանքով: Ստացողը սնվում էր ուղղիչ սարքով, որը աշխատում էր երկու UT-1 լամպերի վրա (K2-T kenotron- ները չափազանց ցածր էին): «ECHS» ստացողը 1931-ի գարնանը փոխարինվեց նոր, կատարելագործված «ECHS-2» ստացողով, որում օգտագործվում էին նոր լամպեր: