Lանցային խողովակի ռադիոընդունիչ «Լենինգրադ» (փառատոն):
Խողովակային ռադիոընդունիչներՆերքին1957-ի մայիսից Լենինգրադի ցանցային ռադիոընդունիչը փորձարարական շարքում արտադրվում է Լենինգրադի թիվ 794 գործարանի կողմից: 1956-ի կեսերին Ավիացիոն արդյունաբերության նախարարության Լենինգրադի Պաշտպանական գործարանը թիվ 794, IRPA- ի հետ միասին, սկսեց աշխատել բարձրակարգ հեռակառավարվող ստացողի ստեղծման ուղղությամբ: Թիվ 794 գործարանը միայն 1958 թվականին է մտել Լենինգրադի ազգային տնտեսության խորհրդի իրավասության տակ, ուստի հղումը վերաբերում է 1958 թվականից արտադրված ստացողներին: 1965 թվականից գործարանը վերակազմավորվել է Լենինգրադի «Ռադիոպրիբոր» գործարանի: 1957-ի սկզբին ստեղծվեց ստացողը, պատրաստվեց նրա սերիական արտադրությունը, իսկ փորձնական արտադրությունը սկսվեց 1957-ի մայիսին: Ազատման գործընթացում դրա դիզայնը և էլեկտրական շղթան բարելավումներ են կրել, մասնավորապես, VHF միավորը փոխարինվել է (ի սկզբանե այն տարբեր էր), ավելի զգայունով: Եվ եթե VHF-FM- ի անձնագրային զգայունությունը հետագայում չի փոխվել և կազմել է 5 μV, ապա իրականում այն չի գերազանցել 15 ... 20 μV, այսինքն ՝ VHF-FM կայանը, որը գտնվում էր հին բլոկում, կոտրվել է նոր VHF-FM բլոկով աղմուկի տեսքի եզրին լսվել է 20-30% -ով: Ռադիոյի թողարկումը դանդաղ էր դառնում բազմաթիվ պատճառներով, որոնցից մեկը մանրածախ գինն էր, որը 3500 ռուբլի էր, այդ տարիների դրամական անհետացման ընթացքում, իսկ միջին աշխատավարձն այնժամ կազմում էր ամսական 300 ... 400 ռուբլի: 1957-ին ռադիոյի փաստաթղթերը փոխանցվեցին Ա.Ս. Պոպով Ռիգայի գործարան, որտեղ այն արտադրվեց 1958-ի սկզբից «Փառատոն» անունով, և դրա մանրածախ գինը իջեցվեց մինչև 2760 ռուբլի: Լենինգրադի 794 համարի գործարանում շարունակվեց նաև Լենինգրադի ռադիոընդունիչի արտադրությունը, բայց փոքր շարքով: Ընդհանուր առմամբ, արտադրվել է Լենինգրադի ռադիոկայանների շուրջ 300 օրինակ: Ըստ այդմ, Ա.Ս. Պոպով Ռիգայի գործարանում ռադիոընդունիչի արտադրության մեկնարկով, Լենինգրադի ռադիոընդունիչի մանրածախ գինը նույնպես նվազեց `կազմելով 2760 ռուբլի:
