«Հյուսիս» հեռագրական ռադիոկայան:
Ռադիոտեխնիկայի ստացում և փոխանցում:«Sever» հեռագրական ռադիոկայանը արտադրվում է 1941 թվականից ՝ Կոզիցկիի Լենինգրադի գործարանում: Երեք լամպ: Արտադրվում է հաճախականությունների տիրույթներով տարբերակներով ՝ 3.62 ... 12.25 ՄՀց, 3.62 ... 6.25 ՄՀց, 2.22 ... 6.66 ՄՀց և 2.56 ... 5.77 ՄՀց ... Հաղորդիչի ելքային հզորությունը 1,2 Վտ: Էլեկտրաէներգիան վերալիցքավորվում է մարտկոցով: ԱՀ չափսեր - 180x150x100 մմ: Քաշ առանց էլեկտրամատակարարման 3 կգ: Հաճախականության կարգաբերումն իրականացվում էր ըստ գծապատկերների, քանի որ ստացողի և հաղորդիչի կշեռքները պայմանական աստիճաններ ունեին: Անտենա «թեք ճառագայթ» - 12 մ երկարությամբ մետաղալար, որը նետվում է ցանկացած ծառի կամ կառույցի վրա, և հատվածային հակակշիռ, որը գտնվում է գետնից 1 մ բարձրության վրա ՝ թղթակցի ուղղությամբ: Օպտիմալ հաճախականությունն ընտրելիս հնարավոր էր հուսալի հաղորդակցություն ապահովել ռադիոկենտրոնի հետ, որն ուներ բեռնախցիկ սարքավորում և ուղղորդված ալեհավաք, մինչև 700 կմ հեռավորության վրա: 1942-ին ռադիոկայանը արդիականացվեց և արտադրվեց «Sever-bis» անվան տակ (2 ենթաբազայի ընդունում ՝ 2,22 ... 6,66 ՄՀց, 2 ենթաբազայի փոխանցում ՝ սահուն 2,56 ... 5,77 ՄՀց և երեք կայունացված հաճախականությունները: Արդյունքի հզորությունը մոտ 2.5 վտ է:
