Radiola-netwerklamp `` Kremlin ''.
Netwerk buizenradio'sHuiselijkDe Radiola-netwerklamp "Kremlin" werd in 1956 ontwikkeld door de elektrotechnische fabriek van Riga, VEF. Begin 1956 had de VEF-fabriek een aantal ontvangers en radiogrammen ontwikkeld op basis van vingerlampen met verschillende ontwerpen en parameters. Sommige blokken en chassis van deze voertuigen waren verenigd. Alle units hadden een "trendy" tuimelschakelaar, een draaibare interne magnetische antenne en een interne dipool, indien VHF beschikbaar is. Klasse III-ontvangers en radio's hadden 2 luidsprekers, Klasse II en hoger, vier. De namen van de nieuwe apparaten werden vertegenwoordigd door edelstenen: Almaz, Amethyst, Aquamarine, Crystal, Rubin, Sapphire, Topaz, Amber. Er was een rivierserie: Amur, Angara, Terek, Dvina en een muzikale serie: Concert, Melody, Symphony. Er waren ook andere namen. Sommige van de monsters werden voor productie overgebracht naar andere fabrieken in de USSR, andere werden alleen in een experimentele batch gemaakt. In de fabriekskrant Vefietis (VEFovets) aan het einde van 1955 werd gemeld dat de opdracht van het Ministerie van Radio Engineering Industrie van de USSR voor de ontwikkeling van 15 modellen van radioapparatuur en de fabricage van hun prototypes door de ontwerpers van de VEF is voltooid. De meeste van de ontwikkelde apparaten werden gedemonstreerd op de Wereldtentoonstelling van 1958 in Brussel en werden beloond met prijzen. Veel ontwikkelingen werden het jaar daarop getoond op een tentoonstelling in New York (1959). Sinds 1956 en daarna werd de ontwikkeling van een tiental meer veelbelovende radio-ontvangers en radio-ontvangers voortgezet, waaronder de gepresenteerde radio “Kremlin”. De eersteklas radiola "Kremlin" was een prototype en er werden maar een paar exemplaren van gemaakt.
