Netwerkbuizenradio-ontvanger "Terek".
Buizenradio's.HuiselijkDe radio-ontvanger "Terek" in 1955 werd ontwikkeld door de Riga State Electrotechnical Plant "VEF". Begin 1956 had de VEF-fabriek een aantal ontvangers en radiogrammen ontwikkeld op basis van vingerlampen met verschillende ontwerpen en parameters. Sommige blokken en chassis van deze voertuigen waren verenigd. Alle apparaten hadden een tuimelschakelaar, een draaibare interne magnetische antenne en een interne dipool, als het marifoonbereik aanwezig is. Klasse III-radio's en -radio's hebben elk 2 luidsprekers, Klasse II en hoger hebben er vier. De namen van de nieuwe apparaten worden weergegeven door edelstenen: diamant, amethist, aquamarijn, kristal, robijn, saffier, topaas, amber. Er was een rivierserie: Amur, Angara, Terek, Dvina en een muzikale serie: Concert, Melody, Symphony en anderen. Sommige monsters werden voor productie overgebracht naar andere fabrieken van de USSR (voornamelijk naar nieuwe, waar geen sterke ontwerpteams waren), sommige werden alleen gemaakt door een experimentele batch. In de fabriekskrant Vefietis (VEFovets) eind 1955 werd gemeld dat de opdracht van het Ministerie van Radio Engineering Industrie van de USSR om 15 modellen van radioapparatuur te ontwikkelen en hun prototypes te vervaardigen door de ontwerpers en productiemedewerkers van de VEF is met succes voltooid. De meeste van de ontwikkelde nieuwe apparaten werden gedemonstreerd op de Wereldtentoonstelling in Brussel in 1958 en werden bekroond. Veel ontwikkelingen werden het jaar daarop getoond op een tentoonstelling in New York (1959). De derde klas radio "Terek" was slechts een prototype, gemaakt in één exemplaar.