Sieciowy radioodbiornik lampowy `` Baltika ''.
Radia lampowe.KrajowyOdbiornik radiowy do lamp sieciowych "Baltika" (RZ-1) jest produkowany od 1950 r. Przez ryskie zakłady radiowe VEF i Gorky ZIL. Od lutego 1950 r. W państwowym przedsiębiorstwie VEF w Rydze (p / box 45), a później w zakładzie Gorkiego nazwanym imieniem Lenina, rozpoczęła się seryjna produkcja stołowego superheterodynowego odbiornika radiowego drugiej klasy Baltika (P3-1). Odbiornik na sześć lamp; 6A7, 6K3, 6G2, 6P6S, 6E5S, 5TS4S, pracuje w zakresach: DV - 2000 ... 732 m, SV - 577 ... 187 m, KV1 - 76 ... 32,3 m, KV2 - 33,3 ... 24,8 m. Czułość dla LW, SV - 200 µV, KV - 300 µV, z gniazd przetwornika 0,25 V. Selektywność na sąsiednich kanałach 26 dB. Znamionowa moc wyjściowa wzmacniacza w głośniku 3GDMP wynosi nie mniej niż 2 W. Zakres częstotliwości dźwięku odtwarzanego przez jego własny głośnik wynosi 100 ... 4000 Hz. Pobór mocy z sieci elektrycznej wynosi 70 watów. Korpus wykonany z drewna, sklejki o wymiarach 560x360x280 mm. Waga odbiornika 15 kg. Pokrętła sterujące znajdują się na panelu przednim; mały lewy przełącznik głośności i przełącznik zasilania, duży lewy przełącznik tonu, małe prawe ustawienie i duży przełącznik zakresu oraz włączanie wejścia ULF. Z tyłu na obudowie znajdują się gniazda na antenę, uziemienie, dodatkowy głośnik, przetwornik i wyłącznik napięcia sieciowego. Radio Baltika było kilkakrotnie moderowane, znane są co najmniej dwa takie ulepszenia. Informacje o takich zmianach dostępne są na stronie internetowej Mikołaja Baranowa z gór. Ryga. Dodatkowe litery i cyfra „РЗ-1” - prawdopodobnie odzwierciedlają nazwiska twórcy pierwszego (1) obwodu odbiorczego L. Ratinera i projektanta M. Zalevsky'ego. GOST 5651-51 nie był jeszcze używany, ale wiele parametrów radia Baltika zostało już dostosowanych do jego potrzeb. Eksperymentalna seria (~ 50 kopii) odbiornika radiowego Baltika (P3-1) została wyprodukowana w fabryce VEF w grudniu 1949 roku.
